Week 3
Maandag 15 maart
We waren vandaag vroeg opgestaan en zijn voor het ontbijt vertrokken van het national park. Dit was voor ons een bewuste keuze omdat we zo hoopte minder auto’s tegen te komen die naar het park toereden als wij aan het dalen waren. Dit was inderdaad ook het geval. Tevens hebben we nu ook andere kangoeroes gezien. De eerste keer sprongen ze aan de rand van de weg. De tweede keer kwamen we ze tegen op een punt waar wij foto’s gemaakt hebben van het uitzicht. Deze waren groter en anders van kleur dan die we op de camping gezien hadden. De berg af was goed te doen en in het plaatjes Canungra hebben we eerst een lekker ontbijt gegeten in een motor café. Tevens hebben we voor die dag de route bepaald en besloten vandaag toch een aantal kilometers te maken. We zijn via de Wivenhoe dam gereden en gezien dat er toch echt wel veel regen gevallen was want het water stond hoog. We zijn via de Brisbane valley hwy. Gereden langs dit stuw meer wat wel een aantal kilometers lang was. Je zag tevens een heel andere vegetatie dan voor heen. Veel maar graslandschappen en open vlakken. Veel meer vee in de weilanden maar ook op de weg in veewagens. In het plaatsje Nanango hebben we getankt en het internet café bezocht. De bieb had namelijk geen wireless. Zo hebben we jullie weer wat extra leesvoer gegeven en konden wij de reactie van jullie ook volgen. Is leuk om zo alles terug te lezen. Tevens hebben we weer een aantal caches (2 op deze route) uit gezocht. We hebben nu een manier gevonden dat we wel de cache kunnen lezen. De andere twee keren dat we ze opgevraagd hadden kregen we ze in de gps als gesloten kistjes te zien en konden we er dus niets mee. Vanuit dit plaatsje zijn we doorgereden en hebben natuurlijk de twee caches gedaan. We zitten nu dus op een aantal van 7 cache’s die we in Australië gedaan hebben. Vandaag wilde we nog geen camping aan doen maar eens op een rest aera staan. Op bepaalde plaatsen kun je namelijk voor niks dan een nacht overnachten. De eerste die de kaart aangaf zijn we wel opgereden maar vonden we niet echt iets. We besloten verder te rijden om te kijken of we iets anders tegen kwamen. Jammer genoeg was een camping aera in het bos wel aangegeven maar moest je van te voren aangemeld zijn. Aangezien we dat niet waren zijn we maar omgedraaid. Wij hebben nu het gevoel dat de National parken in Queensland alleen op afspraak kunt kamperen, terwijl in New South Wales de parken vrij toegankelijk waren. Uiteindelijk hebben we net voorbij het plaatsje Gunalda aan de M1 een rest aera gevonden wat ons wel beviel. Toen wij er op reden waren er al 4 andere campers aanwezig dus we hadden wel een veiliger gevoel als bij de eerste plek. We hebben lekker gekookt want we hadden geen hout bij ons voor de bbq. Dat is in Queensland ook een verschil alle openbare bbq zijn op hout terwijl in de vorige provincie/staat deze elektrisch of op gas waren. Na het eten hebben we de laatste dingen bijgewerkt, de cache, de stukjes , de foto’s en lekker geluierd.
Dinsdag 16 maart
Vanochtend werden we al vroeg wakker van de auto’s die er vertrokken. Achteraf geteld hebben we denk ik met zo’n 15 man op deze plek gestaan. Na het ontbijt zijn we richting Town 1770 / Agnes water gereden. We hebben na de 1 de kustweggentjes genomen. Dit waren echt rechte wegen en heel rustig. Hoe dichter wij bij het gebied aankwamen hoe meer wij toeristen tegen kwamen. In Agnes water hebben we eerst het informatiebureau aangedaan. Hier kregen we de informatie die we eigenlijk niet wilde horen. De weersverwachtingen waren zo slecht dat de boottocht van vandaag naar Great barriere reef afgelast waren. Ze verwees ons door naar de organisatie zelf. Na in het dorpje de innerlijke mens gevuld te hebben en de hoognodige boodschappen gekocht (ook een zwembroek voor Geert J) zijn we eerst naar de organisatie van de snorkel tochten gegaan. Deze persoon vertelde ons dat er een cycloon de kust plaagde en dat de tochten tot en met maandag afgelast zijn. Hier baalde we ontzetten van want we hadden ons er wel op verheugd. Zeker na de verhalen die we in Nederland en van Nederlanders die hier aan het rondtrekken zijn gehoord hadden, hoe mooi dit gebied wel niet moet zijn. We hebben ons zelf maar verwend met een luxe 5 sterren camping. We zijn eerst de camping gaan verkennen en hebben ook een tochtje naar het strand gemaakt. Jammer dat je hier niet mocht zwemmen maar het was wel mooi. Nou moet ik zeggen dat ik strand en zee altijd wel iets vind hebben maar deze was goed ruig. Van een aantal Australiërs hebben we gehoord dat de cycloon vandaag over het land zal komen. De ene zegt dat wij dit ook merken omdat de dieren al meer naar het midden van het land komen en de andere zeggen dat we er hier niet zo veel last van zullen hebben. We wachten het maar af. Na de wandeling heb ik de was gedaan en geert de camper van binnen wat schoongemaakt. Aan de buiten kant is op dit moment toch geen eer meer te behalen want het rode grid krijg je er maar moeilijk vanaf. Het weer was vandaag echt lekker korte broeken weer. Jammer dat er tegen de avond een paar stort buien gevallen zijn maar de temperatuur blijft lekker tropisch warm. Als voorzorgsmaatregel is onze camper ook weer een washok geworden. We zijn namelijk in een nacht al een T-shirt kwijt geraakt en dat willen we niet nog eens hebben. In de campingkeuken stond weer als vanouds een bbq ,dus Geert heeft lekker staan bakken. Na het eten hebben we even gekeken wat we morgen gaan doen. Nu dat we niet naar het Great barrier reef kunnen moeten we even omschakelen. Maar we weten het J Dat lezen jullie echte bij de volgende dag. We hebben het bed weer opgemaakt en zitten nu weer lekker de foto’s te bekijken en de stukjes te maken. Petra nog even gebeld omdat we gemerkt hadden dat we een gemiste oproep hadden. Maar er was alleen goed nieuws in het thuisfront.
Woensdag 17 maart
Vanochtend waren we redelijk op tijd wakker en zijn we ons langzaam aan klaar gaan maken om te vertrekken. De plannen die we gisteren gemaakt hadden, hebben we iets omgegooid en we zijn vandaag richting Rockhampton gereden. We hebben halverwege de toeristische route genomen namelijk weg nummer 58. Hier hebben we een hele tijd langs een soort mangrove gereden. In ieder geval bomen die in het water stonden of konden staan als het getij zich veranderde. Tevens hebben we veel en lange goederentreinen gezien. Het was een stukje industrie die we eigenlijk de afgelopen 2 weken niet echt gezien (ook niet echt door heen gereden) hebben. We waren te laat voor de krokodillen farm dus we zijn maar eerst naar het informatiebureau gegaan. Hier werden we echt goed geholpen. Eerst door een vrouw die er volgens mij nog niet zo lang werkten en zij haalde bij een aantal vragen een oudere man bij. Toen deze door had wat wij precies wilde haalde hij verschillende brochures erbij en vertelde hij dingen van de omgeving die we wel of juist niet moesten doen. Wij gingen er in ieder geval met een positief gevoel de deur uit. Bij de Mac Donalds hebben we een lunch (nee geen friet maar een wrap en een salade hé Carlo)gegeten en hebben we lang achter de laptop gezeten. Hier hadden we namelijk gratis internet. We hebben een aantal caches uitgezocht die we deze 3 dagen willen gaan doen. Tegen 4 uur zijn we naar het plaatsje Gracemere gegaan waar we eerst 3 caches gedaan hebben. Het is wel lachen dat we nu 3 caches gedaan hebben die alle als laatste log de maand november hebben staan. Dus deze kunnen we als we weer eens internet hebben gaan loggen. Onze camping ligt ook in dit dorpje en we hebben gelijk voor 2 nachten geboekt. Vanavond hebben we pannenkoeken gegeten en hebben tot dat het donker werd buiten gezeten. We zijn voor de muggen naar binnen gegaan want de temperatuur is lekker warm. We hebben een gezellige avond gehad.
Donderdag 19 maart
Vanochtend werden we al vroeg gewekt door de papegaaien en kaketoes. We zijn maar gelijk op gestaan omdat we al om half elf bij die krokodillenfarm moesten zijn en we nog een aantal cache wilden doen. Uiteindelijk waren we tegen kwart over 10 bij de farm in het plaatsje Coowonga. Hier kregen we eerst een praatje en een video te zien wat ze allemaal doen op zo’n boerderij. Tevens lieten ze een jong zien van een week oud wat niet groter was als een volwassen mensen hand. Ze vertelde er ook bij dat deze krokodillen die in de vrije natuur problemen veroorzaken hun deze dan vangen en dan in hun farm houden. De dieren die van buiten af komen worden niet geslacht maar gebruikt voor het fokken. De eieren van deze dieren die worden apart gehouden en deze beestjes worden gefokt voor het vlees en het leer. We hebben daar ook leuke krokodillen artikelen gezien maar dan wist je ook wel wat je betaalde voor iets waar leer in verwerkt zat. Op het einde konden we een krokodil vasthouden. Deze beesten voelde eigenlijk zacht en kouder aan en het beestje was ook rustig. Het was een beestje wat 2 jaar oud was wat wij vasthielden. Deze was kleiner dan normaal van deze leeftijd omdat deze met de fles was groot gebracht. De normale lengte zou anderhalve meter geweest zijn. Het was leuk om gezien te hebben. De caches die we vandaag gedaan hebben lagen op de toeristische route nummer 10. (das de gehele tijd de 4 volgen van Rockhampton naar Yepoon en terug.) Aan deze route lag ook de farm. We hebben verschillende caches gedaan en we hebben al gemerkt dat cache in Australië toch iets anders gaat dan in Nederland. Ten eerste kennen hebben ze andere opvattingen over nano’s , smal en regular caches en merk je gewoon dat het zoeken iets moeilijker wordt omdat je steeds het idee heb dat je een nieuwe cache aan het zoeken ben. Dit omdat het voor kan komen dat er caches zijn die ongeveer een half jaar tot jaar niet meer gelogd zijn. Zo hebben we ook 2 caches niet kunnen vinden. We hebben er ook een aantal niet gedaan die we wel uitgezocht hebben maar tijd en de weersverwachting hebben ook een beetje roet in het eten gegooid. Want met windkracht zeven over het strand een rotspartij op klimmen vonden wij toch even net iets te, of ergens tussen de planten zoeken als je net een slang gezien hebt. Maar al met al hebben we een leuke dag gehad en waren we rond 6 uur terug op de camping waar we lekker gekookt hebben. S’avonds hebben we de laptop zaken gedaan en is geert op muggen jacht geweest. We hopen dat het weer beter wordt maar we moeten op internet nog even kijken wat de verwachtingen zijn. We menen namelijk opgevangen te hebben dat de tweede cycloon in aantocht is. Dus we zijn benieuwd. Vandaag was de sterke wind aan zee en op de farm in ieder geval goed te merken.
Vrijdag 19 maart
Vanmorgen hebben we het rustig aan gedaan. We zijn om 7.00 uur opgestaan en hebben ons gedoucht en gegeten en nog wat zitten puzzelen in de ochtend zon. Dit alles onder het geluid van papagaaien en kaketoes . Om half tien zijn we aangereden richting het plaatsje the Caves. Hier hadden we een mysteri cache op het oog. Aangekomen bij de locatie parkeerde wij de camper bij een huis. Al snel kwam er een zeer onverzorgde oude mevrouw uit het huis om polshoogte te nemen wat we kwamen doen. Na uitgelegd te hebben dat we een stukje gingen wandelen vond ze het oké. Het eerste WP was niet te vinden en na een 20 minuten besloten we om naar WP2 te lopen en hopen dat we toch verder konden. We liepen door een karst gebied met verschillende grotten. Maar we waren het meeste gefascineerd door de vele vlinders welke in alle soorten en maten om ons heen vlogen. Af en toe moesten we de weg vrij maken omdat er spinnen webben over de paden gemaakt hadden. Bij het laatste wp aangekomen zag Yvonne direct wat de bedoeling was en zo hadden we met wat gepuzzel de final stage snel gevonden. Toch besloten we naar de toeristen grot ook nog te rijden en te kijken of ze iets speciaals te bieden hadden. Echter was dit niet het geval en besloten we dan ook niet om deze in te gaan. We hebben nog wel een kleine wandeling gemaakt waarbij we verschillende vogelnestjes van bladeren gemaakt hebben gezien. Ook hebben we nog twee vliegende honden in gevangenschap hier gezien. Daarna hebben we koers gezet richting de camping in het plaatsje Sarina. Er is hier geen eigenaar en er hangt een blaadje dat we ons maar moeten neer zetten en dat hij morgen vroeg wel aan komt voor af te rekenen. Het grappige op deze camping is dat overal kunst bloemen staan en opgeplakt zijn. Echte kitsch. We hebben nog lekker gekookt en gegeten en Yvonne heeft de camper nog een beetje van de buitenkant gefatsoeneerd. We zijn uit eindelijk om half tien gaan slapen.
Zaterdag 20 maart
We hebben vannacht goedkoop gestaan. Gisteren reden we tegen 6 uur de camping op en stond er op de deur van de office dat er morgen vroeg iemand langs kwam. Wij hebben niemand gezien en tegen half tien zijn wij de camping afgereden. Toch maar even langs het kantoor gegaan maar deze was dicht dus een goedkoop nacht met stroom J. We waren even in dubio waar we naar toe zouden gaan. Omdat de cycloon nu van sterkte 2 naar 3 gegaan is wilde we liever niet naar de kust. We gaan landinwaarts. Men zegt dat de cycloon op het land altijd afzwakt en over gaat in regen. Morgen vroeg gaan we dan wel naar de kust. De cycloon wordt namelijk zondag in de vroege ochtend aan land verwacht. We zitten nu in het National park Eungella (85 km west van Mackay). Volgens het boekje zou je hier kunnen kamperen. Dit kan ook alleen maar met de tent en niet met de auto. Hier kwamen we tegen half twee achter. We hebben besloten eerst een lekker wandeling te maken en dan te kijken naar de plafus?? (vogelbekdier). Daarna bbq en terug rijden aar de camping 5 km de berg af. De wandeltocht was schitterend. We hebben een rondgang gemaakt van een klein uurtje en we hebben nog een stuk gelopen van een route die de berg af ging. Omdat deze niet rond liep hebben we hetzelfde stuk weer terug gelopen. Bij terugkomst kwamen we de buren tegen van de andere camping en stond er nog een Frans stel in een camper. Het bleek dat de camping in het dorp (waar wij naar toe wilde) niet meer open was (vanwege de cycloon) dus daar hoefde we niet naar toe te gaan. Het franse stel was vanochtend daar weg moeten gaan omdat de eigenaar het risico niet neemt. We denken er nu over om maar gewoon hier te blijven met zijn allen ook al mag dat niet. Tegen 4 uur zijn we naar de uitkijk plek gegaan waar we de vogelbekdieren konden zien. Met veel geduld hebben we ze toch een aantal keren boven water gezien. Was echt leuk om te zien. We waren er al achter gekomen dat de bbq op het terrein van het national park niet aangesloten waren dus we konden deze niet gebruiken. Geert had nog even aan het resort gevraagd, ligt hier om de hoek, wat de mogelijkheden nog allemaal waren. Nou niets dus. Alle campings en de kampeerplaatsen op de national parken zijn gesloten en voor eigen risico. Dat we ergens staan wat eigenlijk niet mag daar reageerde hij op van dat de Ranger toch niet de berg op kwamen met dit weer. Alleen dat we goed moesten opletten als we onder bomen staan. We hebben uiteindelijk met zijn alle de camper verplaatst van het grote parkeerplaats naar de kleiner wat beschuttende parkeerplaats van het nationale park. Hier staan we wat uit de wind en hebben we minder bomen om ons heen. Zo hier samen zitten heeft ook wel zijn charme. We hebben met zijn alle gezamenlijk gegeten. Wij en de franse hadden een makkelijke dag (noodrantsoenJ) de noodles (alleen maar water toe te voegen). De Duitser hadden het iets luxer. Onder een afdak van de picknick hebben we gezellig samen gegeten en verschillende verhalen verteld wat we in Australië beleefd hebben en wat er in je eigen land allemaal speelt. Echt leuk. Er is trouwens halver wegen nog een extra camper aangesloten. Het waren mensen uit Tsjechië. Deze hebben er echter niet bijgezeten. Konden volgens ons ook niet echt Engels want ze wisten niet eens dat er een cycloon speelt hier. En deze is er toch al een weekje. Tegen kwart over acht zijn we weer terug naar de camper gegaan. Het leek wel later want het is hier echt donker. Voor de mensen die van sterren kijken houden de ideale plek alleen moet het dan wel mooier weer zijn. We hebben vanaf ongeveer 6 uur wisselvallig weer gehad van mot regen tot stort buien. Na het stukje gaan wij ze de camper slaapklaar maken. Lees zondag maar hoe we de nacht zijn door gekomenJ. Ik heb het idee dat de mannen zich er drukker om maken dan de 2 dames)
Zondag 21 maart
Nou we hebben ons nachtje en ochtend wel gehad. Vanaf het eten heeft het geregend. Toen wij zijn gaan slapen is het eigenlijk alleen maar harder gaan regen en waaien. We zullen vast wel geslapen hebben maar we hebben het gevoel dat we niet geslapen hebben. Toen het eindelijk licht was en ik naar buiten keer zag ik aan mij kant alleen maar water L. Geert keek aan zijn kant en ook alleen maar water en met een behoorlijke stroming. De rest van de campers hebben we nog geen reactie van gehad dus geert en ik maar heel snel aangekleed en de deur opengemaakt. Het water kwam net niet tot aan de camper. Geert is toen naar de andere campers gegaan en hij stond tot aan zijn enkels in het water. Omdat de wegen allemaal geblokkeerd waren met omgevallen bomen en het water alleen maar aan het stijgen was hebben we besloten om de belangrijkste dingen te verzamelen en dan hoger op ergens naar toe te gaan. Wij hebben uiteindelijk een gebouw van de ranger gevonden. Hier was een garage box die niet afgesloten was en hier hebben we een tijd je in gestaan. De jonge Duitser en de Franse jongen zijn via een het wc raampje naar binnen gegaan en hebben zo de deur opgemaakt. Hier hebben we eerst maar eens onze natte kleren uitgedaan (we waren harstikken nat) en droge aangetrokken en zijn we eerst wat gaan ontbijten. Op een gegeven moment hoorde wij een auto en dat was de ranger die boven op de berg woonden. Hij had niet verwacht dat wij er zouden zitten maar we mochten er blijven totdat hij de weg vrij had gemaakt en wij naar het caravanpark konden. Nadat we duidelijk gemaakt hebben dat deze alle dicht zijn zou hij kijken wat hij kon doen. Wij konden namelijk niet daar blijven het ranger station werd nl de nood post. Uiteindelijk moesten wij naar het resort toe. We konden daar kamers krijgen maar omdat de eigenaar ook gedwongen was om ons te nemen hebben wij aangeboden dat wij gewoon in de camper slapen maar dat het wel prettig was dat we overdag ergens konden zitten. Hier was de eigenaar ook content mee. Dus nu zitten we lekker bij de openhaard met een kop koffie en thee en een koekje en allemaal mensen die in het zelfde schuitje zitten. We hebben namelijk hier ook mensen getroffen die eigenlijk zouden zeilen maar dus ook hier gestrand zijn. De verwachting is dat we hier nog een a twee dagen moeten blijven voor alle wegen naar onderen weer vrij zijn. Dit viel achteraf gelukkig mee. Tegen drie uur kregen we te horen van de kok dat de weg naar het dorpje 5 kilometer verderop eer vrij was. Hier had hij iemand gesproken die afkomstig was van Mackay en deze weg was ook vrij. Hij had een video gemaakt van de weg en het was wel heavy. O 4 uur zijn we met 3 campers vertrokken. Naar Mackay en het eerste stuk was inderdaad heavy. Maar wel gaaf. Je zag echt gewoon dikke bomen die als lucifer stokjes waren omgeknakt en heel veel takken lagen er op de weg. Heel langzaam reden we de berg naar beneden. We hadden met de ander 2 campers afgesproken samen de berg af te rijden en in mackay te kijken hoe de situatie was. Het enige wat op deze weg nog echt spannend was (meer omdat we het gewoon niet kennen) door het water te rijden wat ongeveer 50 cm hoog was. De rivier was gewoon de weg over gekomen. Das voor Australiër wel normaal bij regen weer. Nadat we gezien hadden dat personen auto’s er ook door heen gingen zijn wij ook gegaan. Was leuk om te doen en het grootste voordeel is weer dat de velgen nu ook niet meer rood zijn J. Om half zes hadden we Mackay bereikt en hebben we besloten door te gaan. We gingen nog met dezelfde 3 campers naar de zelfde camping in Ape Hillsbrough toe. Een luxe camping in een national park. Met luxe bedoel ik geen eco systeem van toiletten maar je moet gewoon doorspoelen. We kwamen hier in het donker aan tegen 7 uur op een verlaten camping. De poort was open en we zijn er op gereden en hebben een mooi plekje gevonden. We hebben lekker ge bbq en de andere campers kwamen ook bbq en we hebben een hele gezellige avond met zijn 6 gehad. Tegen half tien zijn we gaan slapen omdat we alle de afgelopen nacht niet veel geslapen hadden.