Controle

Maandag 5-8 hadden we een controle staan bij de Oncoloog. Wat we daar van verwachten was dat we eigenlijk benieuwd waren hoe de nierfunctie was en de tacrospiegel. De tumormakers zullen toch wel gestegen zijn. Dat was onze gedachten.
Gelukkig kregen we te horen dat de nierfunctie al weer een heel stuk beter was en dat de tacro ook gedaald was. Dus al met al positief. De tumormakers waren viervoudige gestegen. Wel te verwachten maar toch veel gestegen. Tevens zijn nu ook 2 leverfuncties weer gestegen wat in het verleden steeds wel stabiel hoog bleven. De rest van de leverwaardes waren nog goed. Geert heeft daar in ieder geval geen last van.
We hebben het ook over de vervolgtherapie gehad waar we volgende week het onderzoek hebben of het überhaupt mogelijk is.
Het komt er op neer dat er op dit moment men er wel achterstaat dat het ingezet wordt maar dat er ook een reële kans is dat het niet door gaat. De stijging van de tumormakers en hoe Geert zich de afgelopen 3 weken gevoeld heeft met de wisselende tumorkoorts kan er op duiden dat er veel weefsel aangedaan is.
De combi van een groot oppervlakte wat behandeld wordt en het ziek voelen na de behandeling en toch de instabiele nierfunctie die Geert altijd krijgt als er iets in zijn lichaam gebeurd kan een reden zijn dat het niet kan. Omdat het dan een te groot risico is dat het ook verkeerd kan gaan. Echter zeker weten doe je het nooit.
We hebben ook nog gepraat om de conditie beter te krijgen en eventueel oncologische fysiotherapie te gaan doen. Dit is mogelijk echter is de vraag of dat veranderd aan de uitslag. In ieder geval gaat Geert nu de aankomende 3 weken met fysio kijken wat de mogelijkheden zijn om zijn conditie te verbeteren. 16 augustus hebben we weer een afspraak staan en dan hopen we duidelijkheid te krijgen waar we staan.
We gingen met een dubbel gevoel weg. Waar we nog hoop op hebben werd na dit gesprek eigenlijk te niet gedaan. De volgende dag hebben we het er nog met elkaar over gehad en we gaan er beide vanuit dat de kans ook realistische is dat we dadelijk geen behandeling meer krijgen.
Dit voelt raar en dubbel. We zitten beide in een andere achtbaan van emoties en praten daar wel met elkaar over maar je staat alleen zo machteloos. je kunt er zo weinig aan doen, zo komt het stiekem wel dichtbij terwijl je dit gewoon niet wil.
XXX