Week 2
Zondag 10 september
Na een goede nacht slapen was Yvonne er al vroeg uit. Heerlijk gedoucht en rustig aan een kop thee toen Geert zich ook onder de wakkere begon te voegen. In de tussen tijd dat hij bezig was de lunch en het ontbijt klaar gemaakt zodat we daarna alleen de camper rij klaar hoefde te maken om naar het park te kunnen vertrekken. Het was niet ver rijden. We reden de weg op en 4 miles later waren we al bij het eerste bezoekers station. In het gebouw hebben we eerst gekeken naar de tentoonstelling. Hier lieten ze zien welke planten en dieren er allemaal in dit park leefde en hoe de duinen zo ontstaan zijn. Je kon met de auto naar een ander station rijden maar je kon ook lopen. Wij hebben besloten om lekker te gaan lopen. Vanaf het eerst bezoekerscentrum had je al een mooi zicht op de duinen. Leken ze gisteren in de auto niet zo groot te zijn, nu je er voorstaat zijn ze toch echt mega. We starten het lopen door een mooi gebied waar de cactussen al groeiden en wat grassoorten. Je kunt het vergelijken dat je de hele tijd over het mulle zand loopt. Onze kuitspieren zijn dus weer goed getraind. Zo kwamen we dan bij het middengedeelte uit. We liepen over de Creek (wat nu helemaal droog was). Het was warm maar niet zo warm als afgelopen week. Echter het zand weerkaatste goed dus wij hebben ons beide goed beschermd. Zo liepen we de Creek over en stonden we aan de voet van de duinen. Deze zijn we opgeklommen tot ongeveer 2532 meter. Dit was 1 derde van de top af. Echter was het voor ons genoeg. Maar wat een mooi uitzicht heb je vanaf hier en hoe mooi is het dat de natuur dit gewoon zelf gecreëerd heeft. Nadat we een tijdje op de duin gezeten hebben zijn we teruggelopen. Dit ging een heel stuk sneller en zo kwamen we moe en voldaan weer uit bij de picknick alias een parkeerplaats weer aan. Een bankje in de schaduw gezocht en eerst even bijgekomen en wat gegeten. We werden gadegeslagen door Chipmunk (een broertje van de eekhoorn een wangzakeekhoorn) die daar geheel niet bang van mensen waren. Ook herten lopen daar rond want toen Geert naar de wc liep stond er een 3 a 4 meter van hem vandaan. Uiteindelijk de terug weg gestart en zo kwamen we weer bij de camper uit. Tegen 3 uur waren we terug op de camping waar we een relaxte middag verder hadden. Nu zitten we in de camping want een zand en regenstorm raast er over het terrein. De eerste regen die we nu in Amerika hebben en de natuur is er blij om. Zo lekker gaan koken en hopelijk kunnen we straks weer buiten zitten.
Maandag 11 september
In de nacht werden we wakker van de regen. Het tikte aardig op ons dak en dan moet je weer even wennen aan de geluiden. In de ochtend wisselde de regen met droge periode zich af. Weer heerlijk gedoucht en alles klaar gemaakt zodat we weer konden gaan rijden. We hebben vandaag weer een reisdag. We gaan naar een campingplaats in de buurt van het park Mesa Verde. We hadden van tevoren de route op kaart uitgedacht echter google maps gaf ons een andere route zodat we een hoek zouden afsnijden. Ook geen probleem. We reden over een 80 km weg en dan zie je eigenlijk goed hoe de mensen in deze streek leefde. We zagen de natuur ook veranderen van wat dorre vlakte en cactussen en rietsoorten naar meer weiland en groener en bergen gemaakt van stenen en niet echt van rotsen. De camper heeft menig bergje moeten trotseren wat hij toch echt redelijk goed doet. Aangezien we beperkt uitleg gekregen hebben hoe dit apparaat werkt komen we op het moment zelf wel achter wat handig is en niet. Google is dan je grootste vriend. Gaan we morgen dan maar weer eens uitproberen of het werkt. Op de route ook verschillende caches gedaan. Dit waren wat wij noemen meer pleurpotjes. Eentje was echt favo waardig en erg mooi gemaakt. We hadden er veel meer kunnen doen, maar omdat we door wilde rijden een selectie gemaakt. Vandaag hebben we een route gereden van ongeveer 250 mijl. Uiteindelijk kwamen we op een terrein uit die camperplaatsen aanbod als er geen events op het terrein was. Dit was een veehandel/renbaan terrein. Hier hadden we water en stroom. Het enige wat we morgen dan even moeten regelen is dat onze vieze watertanks geledigd kunnen worden. Maar dat komt ook goed. Camper geïnstalleerd en de avond dingen gedaan.
Dinsdag 12 september
Vandaag gaan we naar het national park Mesa Verde, Anne-marieke tipte ons dit en nadat we het bezocht hebben kunnen we alleen maar zeggen dat het schitterend is. Het park is zo groot dat we al in het bezoekerscentrum erachter kwamen dat we keuzes moesten maken. Rondleidingen moest je van tevoren plannen en we wisten allebei niet of we dit echt wel wilde. Uiteindelijk besloten om naar het Museum te gaan en een hike te lopen. Daar na de Mesa top loop gereden. Het park gaat eigenlijk geheel over de verschillende jaren bouwstijlen die de indianen gedaan hebben in de verschillende tijden dat ze daar geleefd hebben. In het museum kwamen we erachter in een film dat ze er niet verjaagd waren maar dat ze zelf weggegaan zijn naar andere gebieden. Echter komen ze wel eens in de zoveel tijd terug. Nu kan dat niet meer maar kunnen ze wel hun bepaalde religieuze feesten houden. Het werd in het museum duidelijk dat de huidige Indianenstammen leven in 2 werelden. Het oude behouden in nieuwe stijl en de “normale” wereld. Het was interessant om het te zien. Daar na hebben we een hike gelopen van 3,9 mijl. Vanuit de toiletten hebben we 5 km gelopen. Een erg mooie tocht met in het begin sterk dalen en dan weer stijgen Het meeste d.m.v. trapjes die door stenen gemaakt werden. Ook ging je door spleten door en af en toe had je een recht stuk. Erg mooi. In de verte zagen we de lucht donker worden en zagen en hoorde we de bliksem en de donder. Gelukkig met het lopen geen last van gehad. In het midden van de tocht waren er Petroglyph point. Hier kon je indianen tekeningen zien die ze in de rots gemaakt hadden. Als er geen mensen bij gestaan hadden waren we bijna hieraan voorbij gelopen. De terug weg werd bijna opgepakt alleen moesten we daarvoor ongeveer 50 meter met handen en voeten omhoogklimmen zodat we op de rots/berg kwamen te staan. Hierna hadden we een relatief gezien vlak stuk zeg maar Nederlands level om te lopen. We hebben genoten van deze inspannende toch in de zon. Terug bij de camper eerste even verder aan de innerlijke mens gedacht voordat we met de Loop verder gingen. Helaas hielden we het hier niet droog en kwam het soms met bakken uit de hemel vallen. Het was een route van 10 km die je langs bezienswaardigheden leiden. Deze waren allemaal gebaseerd op de huisvesting van de indiaansen over de verschillende eeuwen heen gezien. Het was al laat toen we in de stromende regen het park verlaten en we ons weer bergafwaarts manoeuvreerde. Door de regen was dit wel inspannend maar wel te doen. Het was te laat om naar een winkel te gaan dus even lekker wat gegeten in een ander hamburgertent dan de MAC het was de Wendy. Laten we het zo zeggen iets luxer als de mac. Terug op onze renbaan camping maar eerst even de dingen gedaan die we moesten doen. Lekker bij kop thee want het is echt vandaag wat frisser als de andere dagen. De dag voor morgen voorbereid en de verschillende logjes e.d .gedaan.
Petroglyph Point Trail (3,9 Km (hoogteverschil 100 meter)
Woensdag 13 september
Vandaag gingen we weer op pad. Nadat we in Cortez boodschappen gedaan hadden en het vuile water bij de het milieu station hebben weg laten lopen kon de route beginnen. Vandaag hadden we weinig caches omdat deze gewoon niet op de route lagen. De eerste cache kwamen we tegen bij Four Corners. Dit is het enige punt in Amerika waar 4 staten (New Mexico, Colerado, Utah en Arizone) bij elkaar komen. Het is ook echt in de middel of now where waar een monument geplaatst is en waar er indianen attributen aan de mensen verkocht worden. Het is leuk om te zien en we hebben de virtuale caches gedaan. Daarna zijn we doorgereden naar het plaatsje Mexican Hat. Dit dankt de naam aan het gesteente die je van heide en ver al kan zien en die lijkt op een Mexicaanse hoed. Het laatste stukje van de route hebben we weer wat caches gedaan. Tot dat we bij de camping aankwamen. We blijven hier 1 nacht. Het weer was regen in de ochtend en we reden de droogte te gemoed. Tot dat we ook daar in een regenbui terecht kwamen maar dat was van korte duur. Nu is het weer warm om 20:12 is het donker maar wel 23 graden.
Donderdag 14 september
Vandaag een rustige ochtend gehad en nadat we de camping eigenaar betaald hadden zijn we op pad gegaan. Na 200 meter kwamen we al stil te staan voor zo’n 20 minuten. Ze waren met de weg bezig namelijk aan asfalteren en je moest volgauto’s volgen voordat je door kon. Aangezien ze hier grote stukken doen was het dus even wachten. Maar uiteindelijk konden we ertussen en konden we ons dag echt gaan starten. We reden door Monument Valley. Daar waar de films zijn opgenomen. Het rijden alleen al was schitterend. Een erg mooi stuk natuur waar je je afvraagt hoe kan dit ontstaan. Erg mooi en veel foto’s gemaakt. Nadat we de belangrijkste stukken gezien hadden hebben we besloten om niet naar het bezoekerscentrum te gaan maar door te rijden. De omgeving zelf is al een plaatje. In het plaatsje van het bezoekerscentrum was ook nog een virtule cache wat ook erg mooi was die we meegenomen hebben. De route vervolgend kwamen we bij het Navajo Natinal park uit. Dit is een klein park maar wel weer mooi en educatief. We hebben een korte wandeling gedaan dat ons weer zicht gaf op rots woningen. Het is niet duidelijk of deze contact hebben gehad met de indianen van Mesa Verde. Helaas was het tijdens de wandeling gaan regenen en hebben we de route die we volgende ongeveer een uur in de stromende regen gereden. Ons eind doel was het plaatjes Page in Arizona. Dit is echt een toeristenstad en we zitten nu dan ook op een relatief grote camping maar wel met wat luxe en dat is ook wel weer eens lekker. Morgen gaan we hier een activiteit doen en de avond hebben we ons bezig gehouden met wat we na 16-9 zouden gaan slapen. We zijn er al achter dat de national parken al snel vol zitten en we van tevoren niet te veel wilde boeken. Uiteindelijk vandaag wel weer een park gevonden zo’n 10 mijl van het toekomstige park af. Maar we hebben er een 😊
Vrijdag 15 september
Vandaag waren we redelijk op tijd wakker en ben ik lekker weer gaan douche. Het kan weer 😊. Terug bij de camper was Geert ook klaar en hebben we samen ontbeten en een lunch pakker gemaakt. Niet dat we deze meenemen maar dan hoeven we vanmiddag niet alles uit te stallen dus eigenlijk gewoon gemakzucht. We hadden vanmiddag om half 3 de tour door de Antilope canyon geboekt. Dus de ochtend hadden we vrij. Niets doen komt niet in ons woordenboek voor. Achter onze camping (waar we tegen aan kijken) ligt een grote klif. Dat noemen ze een Rif. Daar liggen caches op en je kunt daar een rondwandeling op doen. De gehele wandeling was te groot dus wij hebben een gedeelte gedaan. Het was in eerste instantie zoeken hoe we erbij konden komen maar op de illegale wijze is het wel gelukt. (Achteraf waren we te netjes en hadden we ook gewoon vanaf onze camper de berg op kunnen beklimmen) Maar uiteindelijk hadden we het gevonden en hebben we lang naar de eerste caches gezocht. Toch maar besloten om door te gaan en ook de tweede konden we niet vinden. Dit was een beetje frustrerend maar hier denken we echt dat deze weg is. De derde cache hebben we na goed zoeken door Geert gevonden. Je moest op een richel staan en onder de richel lag hij. Aangezien het al tegen de middag aan zat en we op de camping nog wilde eten zijn we bovenlangs teruggegaan. Bij de eerste cache nog even boven op de berg gekeken en dat was een goede zet want na een snelle blik zagen we hem liggen. Snel gelogd en verder. Na eerst wat gedronken te hebben en gekeken te hebben waar we de aankomende week allemaal willen zitten. We kunnen zeggen dat in dit deel van Amerika de prijzen voor campings goed kent en dat we voor de parken te laat zijn om te reserveren. Waar we eerst tussen de 30 en 50 dollar een camping hadden zitten we nu te praten over camping rond de 80 tot 150 dollar. We hebben de keuze maar gemaakt dan iets verder van deparken te zitten. Tot maandag 23 september hebben we nu een slaapplek. Dus dat komt vanzelf goed. Met de camper na de canyon gereden. Deze lag 10 minuten van de camping vandaan. Daar werden we in groepen verdeeld en liepen we met 1 persoon mee. We liepen naar de canyon en daalde af en dan voel je je in een keer erg klein worden. We hebben leuke foto’s gemaakt en de licht inval en de natuurontwerpen waren mooi om te zien. Thuis maar eens kijken hoe de foto’s geworden zijn. Nog wat inkopen gedaan zodat we morgen niet de verse spullen hoeven te halen en terug naar de camping waar we een rustig avond hadden. Tijdens het avond eten hebben we voor het eerst in ons leven in het wild een kolibrie gezien. Erg leuk.
Zaterdag 16 september
Vandaag is ons einddoel de Grand Canyon, en wel de North Rim. De plek hebben we thuis al gereserveerd. We vertrekken relatief vroeg vanuit Page en al na 2,5 mile stoppen we voor de Horse Shoe Bend. Nadat we de camper geparkeerd hebben moesten we nog 1,2 mile er naartoe lopen. Dit is een veel bezochte bezienswaardigheid want het was er erg druk. Na het bezoek hier aan zijn we verder gereden. Onze volgende stop het Entering Navanjo Reservation, hier liggen 2 bruggen langs elkaar een oude (die niet meer voldeed aan de huidige zwaarte van vervoersmiddelen) en de nieuwe. Mooi om deze stalen boog bruggen te zien. We vervolgde onze route weer to we bij Rost woningen kwamen, nauw ja rots? Het warenhuisjes gebouwd onder zeer grote stenen. Het laatste stuk van de tocht was de weg naar de North Rim van 73 mile tot we op de Kaampeerplek aan kwamen en na registratie ons installeerde. We zijn vanuit onze plek naar het Bright Angel Point gelopen waar we een zeer mooi uitzicht op de Grand Canyon hadden. Op de terugweg zijn we op een mooi lekje gaan zitten tot de zonsondergang was. Weer veel foto’s gemaakt. Terug bij de camper hebben we wat gegeten en alles weer bijgewerkt. Morgen weer verder naar Bryce Canyon. Een reis dag.
Hike naar Bright Angels Point (4 Km hoogteverschil 90 meter)
