Week 1
Vrijdag 6 en zaterdag 7 februari
We hadden nu samen vrij en de laatste dingetjes werden nog gekocht of geregeld. De beide ouders kwamen nog een kopje koffie drinken en na wat soep en broodjes was het echte wachten begonnen. Onze reiskleding aangedaan en het huis op orde gemaakt voor vertrek. Tegen 3 uur waren Hans en Arnoud er en kon de taxirit naar Schiphol beginnen. Alles verliep zeer soepel en. Zonder files bereiken we Schiphol waar we dus ruim de tijd hebben om rond te neuzen en te eten. Met zijn 4 nog wat gegeten en op weg naar het panorama dak om te kijken of we ons vliegtuig al konden zien. Jammer genoeg was deze dicht en Arnoud is daarom ook naar huis gegaan toen wij ons incheckten. Achter de douane hoefde we niet lang te wachten voordat we het vliegtuig in konden stappen. Gedurende het wachten waren we al passagiers aan het observeren welke Djoser types konden zijn J We zaten in het midden van het vliegtuig en later kwamen we te weten dat dit het grootste vliegtuig was van KLM de 777 waar 450 mensen in konden. Nou die zaten er nu niet in want er waren nog enkele stoelen leeg. Tijdens de vlucht hebben we ons vermaakt met het scherm van KLM. Computerspelletjes, films kijken en muziek luisteren. Op rare momenten kregen we wat te eten aangeboden. Wat eigenlijk goed te eten was. Van slapen kwam niet veel als wat weg dommelen en dan weer wakker worden van spierpijn ivm een rara houding. Na 14 uur landen we en op het vliegveld kwamen we in contact met de rest van de groepsgenoten. En ja ik ben volgens mij nog steeds de jongste J. Nadat iedereen zich verzameld had gingen we naar onze bus en moesten we een kleine 3 kwartier rijden om bij het hotel aan te komen. Tijdens deze rit kregen we wat informatie mbt wat je beter wel en niet kunt doen in deze mooie stad. Als alles waar is dan is het 10 keer zo erg dan Amsterdam. De bagage werd in het hotel gedropt en wij gingen ergens een bakkie koffie drinken. Omdat het plaatselijke tijd 9 uur was konden we dus nog niet in onze kamers. In het restaurantje kregen we nog uitleg over hoe we ons geld konden om ruilen tegen een goede koers op de zwarte markt. Klonk allemaal lekker geheimzinnig, maar was wel rendabel. En onze Argentijnse stadsgids zat bij de wisseling en die controleerde goed. Nadat iedereen gewisseld had zijn we met een deel van de groep naar het Casa Rosada gegaan. Dit is het presidentieel paleis. Het is een mooi oud roze gebouw wat voor zich een groot park heeft. Om het park heb je nog een aantal mooie authentieke gebouwen staan. Je kon het paleis in en we hebben daar een rondleiding door gekregen. Naast dat het een museum is wordt het ook nog gebruikt om bij belangrijke dingen en feesten het volk toe te spreken. Na wat gedronken te hebben zijn we naar het hotel gegaan waar we de sleutel kregen en we ons rustig klaar konden maken voor het avondeten. Terwijl we wat aan het relaxen zijn ben ik dit verslag aan het maken en beide zijn we eigenlijk best wel moe. (ja nu al ). Het diner was een echte Argentijnse, met een goed stuk vlees. Het eten is dus oké. Daarna zijn we naar het hotel gegaan en zijn als een blok in slaap gevallen. (Casa Rosada een van de feestzalen)
Zondag 8 februari,
Na een goede nachtrust en goed ontbijt stonden we om 9.15 uur in de lobby klaar voor vertrek van de stadstour door onze Argentijnse gids Marcella. We vertrokken met het busje via de Plaza del Congreso naar de wijk San Telmo. Dit is waar de Tango zijn oorsprong heeft. We kregen een duidelijke uitleg over hoe de Tango gegroeid is van eerst dansen van mannen die net elkaar niet aanraken waarna de prostituees dachten wel een leuke manier van dansen maar dan pakken we ze ook vast, tot het in prachtige kleren statig dansen zoals deze er nu uit ziet. Via een leuke route kwamen we uit bij een vlooien en antiek markt waar we wat hebben rond gekeken. Daarna zijn we naar de wijk La Boca gereden (lopen is niet veilig voor de toerist nl, i.v.m. overvallen) In La Boca hebben we enkele straten bezocht waar men de huizen waar vroeger de Italiaanse emigrante in woonde bezocht. Deze huisjes zijn gebouwd van aluminium golfplaten en in allerlei kleuren geschilder met verf die ze haalde bij de schepen in de haven. (kliekjes). Nu is dit deel zeer toeristisch aangekleed en veilig om te wandelen. Echter als we verder gaan met de bus dan rijden we langs de rivier op en zien we het echte La Boca. Oude vervallen woningen waar illegale emigranten wonen gekraakt (maakte zeer veel indruk op ons). Een stuk verder echter komen we in het deel Puerto Madero, hier speelt voor de mensen geld geen rol. Zeer veel luxe en welvaart. Een grote tegenstelling met 10 minuten eerder. We stoppen in de wijk Recoleta hier is De begraafplaats genaamd Chacarita, deze bestaat uit allemaal graftombe van eenvoudig tot zeer groot en luxe. Hier ligt ook Evita Peron Begraven waar we ook een bezoekje aan hebben gebracht. Na dit bezoek zijn we gaan picknicken in het park waar we werden getrakteerd op enpenada’s een soort pasteitje met verschillende smaken. Heerlijk en dat in een temperatuurtje van ongeveer 32 graden. Daarna heeft men ons afgezet in Recoleta bij een kunstmarkt die we zijn over gelopen en vandaar uit te voet terug naar ons hotel. Onderweg werden we nog met een vies spul bespoten en kwam er een mevrouw met witte doekjes om het af te vegen. Bij ons gingen meteen de alarmbellen rinkelen, hier had Marcella ons op gewezen dit zijn personen die uit zijn op de waardevolle spullen. Daarom hebben we deze vakkundig afgeschut en een stukje verder de ergste smurrie verwijderd. Op weg naar aar het hotel hebben we ook nog enkele geocaches opgepikt. Bij terug komst in het hotel hebben we de kleren gewassen. De avond stond in het teken van de tango. We zijn naar een diner tango show geweest waar de geschiedenis van de tango werd uitgebeelde met zang en dans. Weer een leuke herinnering. Om klokslag 00.00 uur waren we op de kamer en niet veel later vielen we in slaap dromend over de tango. De slogan van de dag is: (Yvonne, wat neem je mee als je op vakantie gaat, Wallen onder de ogen.)
Maandag 9 februari
We hebben lekker geslapen en na een laatste douche hebben we al een deel van de spullen ingepakt. Een deel van het verslag van gisteren werd in het schrift van de groep geschreven voordat Hans ons kwam halen voor het ontbijt. We genoten weer van een goed gevuld ontbijt met veel zoetigheid kleine broodjes en lekker vers fruit. Terug op de kamer de laatste dingen ingepakt en ieder verzamelde zich in de lobby om de laatste gegevens mee te krijgen van deze dag, We hadden nu 4 uur de tijd om te wachten op de bus en we zijn met een groot deel van de groep naar de winkelstraat gegaan waar we weer geld gepint hebben omdat we bang zijn dat we het dadelijk in het zuiden moeilijker aan kunnen komen. Tevens hebben we een stuk gewandeld door de winkelstraat om bij een uitkijktoren te kunnen komen. Het was eigenlijk bizar om te zien dat je een en al gebouw en beton zag aan de ene kant aan de andere kant zag je ver in de verte de rivier en daar tussen ook alleen maar gebouwen. Zag je zelfs een mooi oude koppel ingebouwd in de balkons en de daken. Bizar eigenlijk om dat zo te zien. Omdat het vandaag wederom warm maar nu ook best wel benauwd was zijn we ergens binnen wat gaan drinken en de heerlijke ijskoffie en smoothies werden genuttigd. Op de terug weg naar het hotel hebben we bij de carfour en de bakker wat inkopen gedaan voor de busreis die we voor ons hebben. Want we gaan nu echt op Argentijnse tijd eten en het avond eten is dan hier om 22 uur . Voor ons Nederlanders een veel te laat tijdstip. Tegen half twee werden we met onze tour bus naar het plaatselijke bus station gereden waar we na even wachten in onze slaapbus konden stappen. Nou deze was echt luxe. Dekentje kussentje, veel ruimte tussen de stoelen echt ideaal. Nog steeds warm maar zie me vannacht hier wel slapen. Aangezien er geen rails meer van de sporen zijn wordt in Argentinië de bus als trein beschouwd en zo verplaatst onze nachtbus van stad naar stad om mensen op te pikken. Nu in de eerste stad ben ik dit verslag aan het schrijven. Morgen vroeg lees je dus weer meer. Nou over het algemeen hebben we redelijk geslapen in de bus. In ieder geval heb ik niet meegekregen dat we midden in de nacht nog bij een bushalte gestopt zijn. Verder was het eten in de bus matig en kun je het vergelijken met het vliegtuig. (Uitzicht van de uitkijktoren)
Dinsdag 10 februari
Ergens tegen 10 uur kwamen we bij het bushalte aan waar wij er uit moesten en we al onze spullen overgeladen hebben in een kleiner busje die ons naar het hotel verplaatste. We waren redelijk op tijd dus we hadden een half uur om ons even op te frissen en ons klaar te kunnen maken voor de toer naar de pinguïns. Gelukkig hadden we een Argentijnse chauffeur die wederom een half uur te laat was en dit dan ook netjes melde waardoor we even de plaatselijke bakker leeg gekocht hebben voor ons middageten. Lekker verse witte broodjes en iets van een koeksoort. Dit in de bus lekker opgegeten. Zo’n twintig kilometer voor het daadwerkelijke gebouw reden we al het natuurgebied binnen. De natuur daar voor was eigenlijk nagenoeg constant hetzelfde. Veel lage struiken en heel erg ruim. Je kon ver kijken. We liepen een route van ongeveer 4 km en je liep gewoon door de pinguïns heen die daar in het wild leefden. Voor onderzoeken hebben ze wel een aantal dieren gemerkt maar verder doen ze er niets mee. Het was mooi te zien dat de beesten gewoon hun eigen gang gingen en zich van ons ook gewoon niets aantrokken. Na de rondleiding van de gids zijn we terug gereden en bij de ingang van de park zou een cache liggen. We hebben even gekeken maar hebben hem niet kunnen vinden. Moet er ook wel bij zeggen dat deze cache voor het laats precies een jaar geleden gevonden was. Aangezien je hier bijna weg waait kan ik me ook voorstellen dat hij gewoon onder het zand verdwenen is. Het weer hier in Porto Mandera is iets minder warm als Buenos Aires. We hebben namelijk nu een graadje of 28, maar heel veel wind. Mijn petje was ik dus ook bijna kwijt. We waren precies om 8 uur bij het hotel terug en na een snelle opfrissing zijn we naar een speciaal vis restaurant gegaan waar we heerlijke vis gegeten hebben. Jammer dat het al zo laat was toen we klaar waren anders hadden we nog lekker over het strand gelopen maar dat houden we dan maar even voor morgen. (de pinguïns in het …. Park)
Woensdag 11 februari
Vandaag was het vroeg opstaan. Om 6 uur ging de wekker en stonden we dus al naast ons bedje. Na het ontbijt zijn we richting het natuurreservaat gereden waar we een route volgende om alle dieren te kunnen zien die daar waren. Voor dat we daar waren was het een klein stukje rijden om door de poort van het natuurreservaat Peninsula Valdes te komen. Hier hebben we een rondleiding gekregen en heeft de gids van ons wat weetjes verteld over het oceaan leven. Hierna zijn we in het park de zuidelijk route gaan volgen. In totaal hebben we 3 plaatsen bezocht waar we zeeolifanten en zeeleeuwen hebben aangetroffen. De zeeleeuwen waren het actiefste en waren veel in de weer om de jongen bezig te houden. Je zag echt kleuterklassen op de baai liggen en de volwassenen lagen heerlijk te zonnen. Walvissen hebben we niet meer gezien is ook eigenlijk buiten het seizoen. Maar gisteren waren er 2 in de baai gesignaleerd vandaar dat we de hoop hadden die vandaag ook nog te kunnen zien. Dat is het dus niet geworden. Tussen alle punten door reden we op gravel wegen en kwam je hier en daar wilde dieren en heel veel schapen tegen. De echte meringa schaap. . De chauffeur had getrainde ogen want hij kon kort na de ingang een slang aan de kant van de weg ontcijferen. In totaal hebben we de volgende landdieren in het wild gezien: Mara, Choique (soort struisvogel), Guanaco (soort lama zijn de boeren niet dol op). Tussen de bedrijven door vertelde onze gids ons een Argentijnse gewoonte. Namelijk de Mathe. Mathe is een soort thee wat van een speciale plant de bladeren gedroogd worden. Deze blijven een jaar drogen en kunnen dan gebruikt worden. In een speciale mok doe je voor driekwart vullen met deze blaadjes en houd je de mok schuin. Hierop giet je water wat tussen de 70 en 75 graden is en met een speciaal lepeltje waar gaatjes in zitten en waar een rietje op gemaakt is kun je dan zo de thee opdrinken. In Argentijns gebruik neem je de mathe aan en dan accepteer je elkaars vriendschap. De ander neemt de thee aan met 1 hand en drinkt de thee op. Als je niet wil dan zeg je gracias (beleefde vorm om te bedanken zonder dat je lomp nee zegt). Zo konden we dus allemaal deze soort thee drinken en ik moet zeggen je hebt in het begin een beetje het idee dat het naar as smaakt, erg bitter, maar de na smaak is lekker. Je ziet het vaak in Argentinië. Na de rit hebben we de supermarkt onveilig gemaakt omdat we morgen weer een reisdag hebben en we even onze lunch moeten regelen. Dus zo gezegd zo gedaan en wat food in gekocht. Morgen vroeg even verse broodjes inslaan en dan mogen we weer een dag bussen. We hebben vanavond niet met de groep gegeten maar zijn lekker met z´n drieën naar de pizzeria geweest waar we met moeite een kleine pizza opkregen. Zo goed was deze gemaakt en belegt. Nu zitten we in de hotelkamer waar ik dit verslag aan het schrijven ben en geert zijn tas aan het pakken is voor morgen omdat we daar in de ochtend geen tijd voor hebben.
Donderdag 12 februari
Vandaag hadden we een reisdag. Met de bus zijn we van Puerto Madryn via de RDN 25 en RDN 40 naar de plaats Esquel gereden. Tussen door zagen we het landschap steeds bergachtige worden maar qua beplanting niet. Wederom weer wat dieren in het wild gezien. Gedurende de bijna 9 uur rijden hebben we verschillende stops gehad. De eerste was voor het koffie drinken maar wat ik van de busgenoten gehoord heb was de koffie niet te drinken en smaakte deze naar chloor. Dit kan dus heel goed want het drink water smaakt ook een beetje naar chloor. Verder was er alles primitief. Wij hadden cake aan de groep getrakteerd. De volgende stop was voor de lunch. Dit was op een picknick plaats van een camping waar stenen bankjes en tafeltjes waren. Met de groep was het gezellig lunchen. Een stuk verderop werden de heuvels meer “bergen “ en zijn we bij een canyon gestopt. Om even beweging te hebben zijn we er achter langs gelopen om een stukje verder op weer in de bus te stappen. Ergens op de route weer een mooie uitzichtfoto gemaakt en een kleine 100 km voor het einde hadden we de laatste koffie stop en deze was 200% beter dan de eerste. Bij het hotel aangekomen hebben we de sleutel gekregen en we mochten weer klimmen. Bij alle hotels hebben we tot nu toe nog op de derde etage gezeten. Ben benieuwd wat het morgen wordt. Na dat we nog wat lunch inkopen voor morgen gedaan hebben zijn we naar ons restaurant gelopen. We zaten in een Argentijns barbecue restaurant waar we met zijn alle heerlijk gegeten hebben. Ik kreeg nog een aubade van een Argentijnse gitarist. Zo werd het stiekem weer laat. Nog even snel dit verslag gemaakt en dan nu lekker gaan slapen.