Week 3
Vrijdag 20 februari
Vandaag hebben we de wekker echt vroeg staan namelijk om half 5. We moesten namelijk om half 6 met de bus weg en daarvoor konden we nog ontbijten. In El Calafate hebben we nog bij een ander hotel mensen opgehaald en zijn toen op weg naar Chili gegaan. Dit duurde ongeveer 3 uur voordat we bij de Argentijnse grens waren. Uitstappen naar de douane stempelen weer in de bus een klein uurtje rijden, stoppen naar de Chileense douane en daar weer stempels krijgen en de handbagage allemaal controleren. Uiteindelijk konden we daar overstappen in een andere bus met een gids en 5 andere mensen die mee zouden gaan. De Chileense gids vertelde ons alles over het natuurgebied (Torres del paine) en waarom er zoveel dieren zijn. In dit nationaal park is er een jachtverbod daarom zijn er hier meer dieren als in Argentinië. We hebben verschillende keren gestopt om een foto te maken en hebben een kleine wandeling gemaakt die ons naar een waterval leiden. Hierna gingen we weer naar een soort busstation in de gravel waar we over moesten stappen op een bus die ons naar de refugié zou brengen. Echter hier was het ergens fout gegaan want er waren geen bussen. Uiteindelijk zijn we met 2 auto’s waar 10 personen in konden zitten vertrokken en kwamen we bij onze slaap plek aan. Het Hostel zag er goed uit met boxen waar je de spullen achter slot kon leggen als je een slotje had meegenomen. Stapelbedden met dekbed. Heb dus voor niets mijn fleech slaapzak mee lopen zeulen. Maar alles zag er goed uit. Na wat gedronken te hebben en ons al een beetje voorbereid voor de dag erna zijn we met de gehele groep naar het hotel wat naast ons zat gegaan. Hier aten we van een verrukkelijk buffet met echt streek gerechten en hele lekkere dingen. Was echt goed. Na al dit lekker eten werden door de meeste van de groep de bedden opgezocht omdat wel te merken was dat iedereen vroeg opgestaan was.
Zaterdag 21 Februari
Vandaag was de volle dag dat we in het natuurpark Torres del Paine verblijven. We hebben besloten om met een aantal mensen naar boven te lopen. Naar de Torres del paine. Geert wilde het rustig aan doen waardoor hij met Annemiek, Liesbeth en Marian naar het Lago Nordenskjol gelopen zijn. Lekker rustig aan en veel gefotografeerd. Aangezien we zonder gids in het park rond lopen mogen de groepjes niet groter zijn dan 4 personen. Hierdoor hadden we 3 groepjes die naar boven gingen. Ik liep met Ina en Willem. Het was een super mooie tocht met veel klimmen en dit deed je gedurende gehele tijd op en neer. Na ongeveer een uur was er weer een refuge waar we wat gedronken hebben en daar ook de andere groepjes weer tegen kwamen. Na een lekker wandeling kwamen we Aad en Karien tegen. Deze zaten een kilometer voor het einde en besloten niet verder te gaan omdat je hier 45 % stijging had om bij de laguna te komen. Willem en Ina besloten omdat ook te doen. De rest (Hans, Nico, Jacques, Emo, Jantje en Karen) waren al naar boven ongeveer 20 tot 30 minuten eerder. Aangezien daarboven een cache was en ik maar 900 meter hoefde te klimmen en de rest ook onderweg was besloot ik toch maar naar boven te gaan. Ik heb de stok van Ina geleend en ben aan de klim begonnen. De plaatselijke legeropleiding was er ook een oefening aan het houden want deze rende de berg op. Nou ja een aantal rende zeer soepel omhoog en een aantal hadden het er ook zwaar mee. Het was ook behoorlijk pittig en warm dus met korte tussen pozen om op adem te komen en wat te drinken ben ik naar boven geklommen. Bij het meer was het zeer mooi. Ik heb eerst gekeken of ik de andere zag maar er waren zo veel mensen dat ik ze er niet uit kon onderscheiden. Hierna heb ik de cache gezocht en na een kleine 5 a 10 minuten had ik hem gevonden. Hier heb ik ook wat gegeten echter niet te lang want het was tegen drie uur en ik wilde niet te laat terug zijn. Dit omdat ik de andere niet gezien had en dus alleen terug zou lopen. De tocht naar beneden was wederom mooi en we daalde en stijgen genoeg J Bij de eerste camping van boven even wat fruit gepakt en lopend opgegeten en bij de refuge weer wat gedronken en gegeten en snel weer op pad. Dit was rond 17:00 uur. Bij het laatste stuk van de afdaling kwam ik nog een Amerikaanse groep tegen en raakte met een meisje (jaimi) aan de praat . Was een leuke gesprekje. Aangezien deze wat langzamer liepen ben ik toch weer verder gegaan. Tegen half zeven was ik bij de refuge terug en kwam Hans met tegemoet. Aangezien iedereen al terug was en ik nog niet waren er een aantal mensen bezorgd omdat ik er niet was. Echter de groep die ik boven bij het meer gemist had was ongeveer 10 minuten eerder terug bij de refuge. Dus zo ver waren we niet uit elkaar. Nadat alle gemoederen bedaard waren is een aantal weer naar het hotel gegaan om daar weer lekker te eten en nadat we onze buiken weer vol waren zijn we terug naar de refuge gegaan om lekker te gaan slapen.
Zondag 22 Februari
Ik had verwacht dat ik vandaag mega veel spierpijn zou hebben maar dat was gelukkig niet zo. Had alleen moeien benen. Na een lekker ontbijt is de groep weer in kleine groepjes verdeeld en iedereen deed het vandaag wat rustig aan. Een aantal mensen zijn naar het meer gelopen waar Geert gisteren geweest is. Wij hebben een korte route in het bos gemaakt waar we menig relax momentje hebben genomen om te genieten van het uitzicht en het lekkere zonnetje. We hebben hier ook moeder en kind Caracara gezien (vogels). Daar hebben we echt wat fotootjes van gemaakt. De route eindigde vlak bij de refuge en hier zijn Liesbeth en Geert afgedraaid om bij de kiosk ons middag eten te halen en een deel van het avond eten. Dit omdat we vanavond weer in de bus mogen eten. We hebben lekker in het zonnetje geluncht en ongeveer 2 uur gewacht voordat iedereen weer aanwezig was en we op de geplande tijdstip vertrokken met de bus naar het overstap punt. Hier stapte we over en de tocht naar de grens begon. Bij de grens weer dezelfde rituele als de heenweg van pas afgeven stempelen enz. en bij de Argentijnse grens weer vice versa. Na een klein kwartier moesten we overstappen in een andere bus want de Chileense bus mocht niet verder in Argentinië rijden. Laat kwamen we in het hotel aan en hier hebben we de spullen gepakt die we achtergelaten hebben en zijn naar onze kamer gegaan. Aangezien we morgen vroeg weer vroeg opgehaald werden (7:30) hebben we eerst onze rugzakken weer vliegtuig klaar gemaakt voordat we gingen slapen. Moe maar voldaan vielen we in slaap.
Maandag 23 Februari
Vandaag de verjaardag van Geert dus in de ochtend al werd geert toe gezongen bij het ontbijt. Hierna snel de bus in en naar het vliegveld om naar Ushuaia door te vliegen. We gingen met een temperatuurtje of 20 weg en we landen daar met een graadje of 8 dus dat was wel een gehele afkoeling. Het vliegveld was dicht bij het hotel dus na een klein half uurtje waren we er al en bijna iedereen had geen hotelkamer maar een geheel appartement met 3 slaapkamers grote woonkamer en een apart keukentje. Niet dat we het allemaal gebruikt hebben maar je verdwaalde bijna. Omdat we zo vroeg gevlogen hadden zijn we het stadje gaan bezichtigen. De groep had iets voor Geert zijn verjaardag verzonnen dus ik zorgde er voor dat wij gedurende de verzamel momenten net allemaal iets later aankwamen zodat hun nog iets konden regelen. Met Bernice heb ik nog een cadeau voor Geert gekocht. De groep had namelijk allemaal wat geld ingelegd om iets te kopen. Het werd een fleeche vest met een condor en de plaatsnaam er op en een sleutelhanger. Gedurende de gehele middag hebben we 4 caches gedaan en zijn we ook nog een kijkje gaan nemen in de oude gevangenis. Aangezien wij iets anders van de rondleiding verwacht hadden dan er werd aangeboden zijn we er niet naar binnen gegaan maar konden we wel rond het gebouw lopen. Hier waren ook een aantal dingen te bezichtigen. Terug bij het hotel hadden we met de groep weer om 7 uur afgesproken (de rest zat daar al om half zeven). Ze waren allemaal stil toen Geert en ik van de trap af kwamen en Geert was hier wel verrast door. Iedereen begon te lachen en toen we zaten begon de groep het onderstaande lied te zingen:
Lied voor Geert
Refrein
Geert verjaart, Geert verjaart,
Soms geschoren, soms met baard.
Geert verjaart, Geert verjaart,
Geeeert is ons veel waard.
Wij keken op Schiphol in ’t rond,
Wie is vitaal, wat oud, gezond.
Wie gaat er met ons mee op reis met Djoser?
Gaat hij ook mee die lange daar, die goser?
Dat rode jack, die krullenbol.
Hij lacht veel en heeft dus lol.
Die rugzak, ja dat past geheid,
Maar-wat moet hij met zo’n jonge meid…….
Refrein
Dat is Yvonne met haar Geert.
Hun namen waren snel geleerd,
Want Geert is overduidelijk aanwezig.
Hij zit nooit stil, altijd ergens mee bezig.
Met spiedend oog kijkt hij in het rond,
En duikt dan ineens op de grond.
Ligt met zijn knieën op het gras,
Omdat er een heel klein bloemetjes was……..
Refrein
Hij neemt een foto van die bloem,
Focus op A, of met zijn zoom.
Een hobby van hem is fotograferen,
Die nieuwe camera moest hij eerst leren.
Hij ging op les en ´t is echt waar,
Die club komt nog steeds bij elkaar.
Geert weet dan nu ook heel goed,
hoe hij een Condor nemen moet………
Refrein
Je hebt al menig cache gescoord,
Zelfs in dit hele verre oord
Hebben jullie er al een paar gevonden.
En daar raken jullie van opgewonden.
Geo/cache is worldwide,
Een eigen munt en een website.
Wij wensen jou veel caches toe
Van Ushuaia tot Timboektoe.
Refrein
Nu zit jij hier in front of us,
Of in de plane of in de bus.
In Patagonië, ’t einde van de wereld.
Voor ons ben je een hele beste kerel.
Een hart van goud maar zo klein,
Heel goed om met Yvonne te zijn.
Blijf lachen, reizen, kijken in ’t rond,
Maar blijf vooral toch wel gezond………..
Refrein (2x)
Aad had dit lied gemaakt en het was echt geslaagd. Iedereen kreeg een stukje vlaai en daarna zijn we de stad in gegaan om met zijn alle iets te drinken. Hierna zijn Geert en ik lekker alleen gaan dineren in een echt vis restaurant waar we lekker kingskrab hebben gegeten. Geert met paprika en ik met knoflook en kruiden. Super lekker was dat. We liepen in de motregen naar het hotel terug en kijken terug op een leuke dag.
Dinsdag 24 februari
Vandaag kregen we een rondleiding in het nationaal park met een plaatselijke gids. Deze vonden wij nog de slechtste tot nu toe. Hij nam niet echt de tijd en raffelde alles een beetje af. Maar we hebben wel weer genoten van de natuur en toch nog nieuwe dingen geleerd. Al het mos/draad die om de bomen zitten, wat wij dachten dat het parasieten waren, is juist een teken dat er zeer schone lucht is. In de stads kom je deze namelijk niet tegen. Tevens duurt het in dit park eeuwen voordat dood hout verteerd is omdat er ongeveer 6 maanden sneeuw ligt en hierdoor te weinig insecten zijn die dat overleven om de bomen te doen verteren. Na de eerste korte wandeling kwamen we bij het zuidelijkste postkantoor van de wereld en daar hebben we natuurlijk een kaartje naar ons zelf gestuurd en een stempel in ons paspoort laten zetten. Halverwege het middag uur zaten we aan een kleine versnapering voordat we de laatste korte tocht kregen. Antoon besloot om van daaruit een stuk te wandelen en dan de bus te pakken. De volgende morgen bleek dat hij helemaal terug naar het hotel gelopen was. De rest van de groep is terug gegaan naar het hotel waar ieder even zijn gang kon gaan. Wij hebben lekker geluierd en wat gewassen. We waren ook wel moe van alle indrukkingen en de reis zelf. Vanavond gingen we nog wat bevers spotten en wat eten. Om kwart over vijf verzamelde (Nico, Hans, Karen, Willem, Ina, Berniche, Geert en ik) om naar de bevers te gaan. We reden een kleine driekwartier. Eerst door de wijken van Ushuaia en daarna door de natuur. Je zag nu toch weer andere vegetatie. Bij een houten huisje stopte we en werden we luid begroet door de honden. We werden welkom geheten door de eigenaar en toen we binnen waren was het echt een kneuterig huisje. Alles van huid en de tafels en stoelen waren van wijnvaten gemaakt. Overal zag je kabouter figuren en veel outdoor spullen. Het was echt een sfeer huisje. De wandelschoenen gingen uit, de laarzen gingen aan en we trokken de natuur in. Bij de eerste bever burcht kwamen we 1 bever tegen en die was vrij vroeg buiten. Toen hij ons zag was hij ook snel verdwenen. We hebben er nog even gestaan en zijn toen 20 minuten verder het bos in gelopen. We kwamen bij de tweede burcht. Deze liepen we voorbij, wat we een beetje raar vonden maar een stukje verderop bleven we staan en wachten we. Na een kleine 5 minuten kwam de eerste bever aanzetten en uiteindelijk hebben we daar 6 bevers gezien die aan het eten waren. Erg mooi. Vanuit de organisatie kregen we nog glühwein en een plak cake. Na een half uur en koude voeten liepen we terug maar nu volgende we het water en kwamen zo nog bij 2 beverburchten uit. Echt mooi om nu in het echte te zien wat ze doen in zo’n mooie omgeving en dat ze minder belemmerd worden door de maatschappij. Ook hier wordt er op de bever gejaagd en zijn er mensen tegen, net als bij ons. Terug bij het huisje had de vrouw des huizen voor ons een lekkere maaltijd gemaakt. Gisteren hebben we al aangegeven wat we wilde eten en op mooi gekleurde borden kwam wat we besteld hadden met lekker verse sla en een gepofte aardappel. Ik moet eerlijk zeggen het deed niet onder voor een restaurant. Op het einde kregen we nog een afzakkertje en we vonden het jammer dat de taxichauffeur er zo vroeg was. Uiteindelijk gingen we om 12 uur onze bed in maar terugkijkend op weer mooie herinneringen.
Woensdag 25 februari.
Vandaag hebben we een boottocht op het Beagel Kanaal gemaakt. We zouden eerst om 11 uur vertrekken maar het werd steeds vroeger. J Om half negen mochten we klaar staan dus we hebben maar voor de zekerheid de wekker gezet. De rit naar de haven was kort en aangezien we als groep geboekt hadden was er een aparte ruimte op het boven dek gereserveerd voor ons. Ik ben lekker buiten gaan zitten zonnebril op en even insmeren want de zon brande goed. Het water was bijna een spiegel dus echt relaxed. We vertrokken voor een 5 uur durende tocht waar we verschillende dieren tegen zouden komen. Dit was ook inderdaad zo. Het werd welles waar bewolkter dat ik de zonnebril omruilde en het begon wat meer te waaien maar we hebben inderdaad aalscholvers, zeeleeuwen, Magallanes pinguïns en Konings pinguïns. Echt mooi om te zien en we hebben inderdaad erg genoten. Op de terug weg naar de haven hadden we echt wind tegen en zijn we vanwege de kou toch binnen gaan zitten. Vanuit de organisatie kregen we nog warme chocolademelk en hierna zijn we het stadje nog in gegaan. We hebben de jas van Geert geruild want een maatje kleiner zat toch iets mooier. We hebben de laatste cache nog gedaan en zijn toen terug gegaan naar het hotel. Om zeven uur hadden we weer in de lobby afgesproken omdat vanavond we als totale groep het laatste gezamenlijk maaltijd hadden. We mogen nog 3 dagen maar Jantje en Emo gaan vrijdag ochtend heel vroeg naar de watervallen en wij komen donderdag avond heel laat in Buenos Aires aan. Hierdoor kunnen we niet meer gezamenlijk eten. We hadden een fooienpot voor onze reisleidster Bernice gemaakt en we hebben met z’n alle lekker gegeten in het vis restaurant. Na het eten is een deel met de taxi terug gegaan en een deel is in de regen terug naar het hotel gelopen. Morgen vliegen we stukje huiswaarts en valt de groep al een stukje uiteen.
Donderdag 26 februari.
Vandaag is de dag dat we weer terug vliegen naar Buenos Aires. Maar we vliegen pas om 18 uur dus we hebben nog voldoende tijd om het stadje nog te kunnen bezichtigen. We hebben eerst lekker uitgeslapen en tegen 9 uur zaten we aan het ontbijt. Dit hadden meer groepsgenoten gepland. Na het ontbijt hebben we de laatste spullen van de kamer opgeruimd en heb ik samen met Antoon wat cache gelogd omdat we nu toch internet hadden. Hierna zijn we rustig aan naar het stadje gelopen hebben het postkantoor bezocht en zijn bij de tweede tante Sara gaan koffie drinken. Hierna hebben we nog wat geshopt en hebben we bij de eerste tante Sara wat gaan lunchen. Beide goed gegeten. Het waaide vandaag zo hard (windkracht 6 á 7) dat we maar besloten hebben om via de winkelstraat terug te lopen omdat je anders aan de boulevard weg geblazen werd. In het hotel aangekomen hebben we even moeten wachten voordat de busjes kwamen om ons naar het vliegveld te brengen. Hier heb ik genoeg tijd om wat dagen te schrijven en uiteindelijk werd de wifi steeds beter en konden we 2 verslagen plaatsen. In het vliegtuig heb ik de rest afgeschreven tussen het naar buiten kijken en het eten door. J
Vrijdag 27 februari
Dit is de laatste hele dag van de vakantie in Argentinië. We hebben de plannen om nog iets te gaan zien van Buenos Aires. Als we ontbeten hebben en weer onder komen in de lobbie blijkt dat Aad in de lobbie van het hotel is beroofd. Hij had zijn buideltasje met de passen en de camera op tafel liggen en toen hij een minuut later weer op keek was deze verdwenen. Iedereen was weer gewaarschuwd we zijn weer in de hoofdstad waar criminaliteit hoogtij viert. Zij zullen vandaag bezig zijn om nieuwe paspoorten te krijgen zodat ze morgen met ons mee kunnen naar Nederland. Wij besluiten om naar Puerto Madero te lopen en daar de duurder wijk te gaan bezoeken. Dit is in het havengebied waar vroeger de migranten aan kwamen om zicht te vestigen in Argentinië. Hier liggen enkele mooie boten en de hoogbouw is hier indrukwekkend. We lopen via de Nederlandse ambassade aar het er achter gelegen park waar vele bouwvakkers en kantoorpersoneel hun lunch nuttigen bij een lekker temperatuurtje van 26 graden. We lopen verder via de doc 2 richting San Telmo. Onderweg kijken we nog of we enkele caches kunnen vinden. Maar zoals ook al in de logjes te lezen hebben onze voorgangers deze ook al niet gevonden. In San Telmo gaan we eerst een lunch nuttigen in een restaurantje wat aan een binnenplaatsje ligt. Het blijkt dat dit oude hotel nu voor kunstenaars wordt gebruikt. Zeer knus en ook nog goedkoop eten we hier lekkere empanada’s. Dan gaan we verder en komen we op een plaats waar we in het begin van de vakantie ook al eens waren en toen naar een cache gezocht hadden. Destijds was het er erg druk doordat er een markt was en we dus niet goed konden zoeken. Nu was het rustig en enkele seconden later werd hij al gespot en gelogd. We lopen verder via de plaza Dorego naar een overdekte markthal waar we de kramen veelal met rommel bekijken. Dan vervolgen we de weg richting de Plaza de Mayo en zo verder richting hotel. Hier gaan we een paar deuren verder op het terras zitten waar we een verfrissing drinken. Daarna gaan we nog even naar de hotelkamer waar we de laatste verslagen en foto’s op internet zetten. Om half acht gaan we dineren bij de buren waar we onze laatste echte bieflap eten na nog een drankje gaan we om 1 uur naar bed waar ik nu het verslag nog even tik.
Zaterdag 28 februari en zondag 1maart
Na de tassen en de lunch gaan we nog even een bezoek brengen aan de grootste boekhandel van de wereld. Deze is in een oud theater gevestigd. Op de terugweg hebben we nog een café /museum van de dwaze moeders bezocht. Daarna terug naar het hotel waar we de laatste spullen inpakte voor de vliegreis terug en dan worden we opgehaald om naar de luchthaven te gaan. Alles verloopt voorspoedig daar en de laatste peso’s worden op gemaakt omdat deze niet ingewisseld kunnen worden. De vlucht is wat onstuimiger dan de piloot had voorzien, maar om half tien zondag morgen landen we dan toch op Schiphol waar Hans Brekelmans ons komt ophalen. Om half een zijn we dan moe maar vol ervaringen weer thuis.