We zijn bijna 2,5 week verder dat Geert overleden is. We kunnen terug kijken op een mooi dierbaar afscheid hoe wij het gewild hebben. Informeel en proosten op het leven.
Het leven gaat ook verder en dat gaat me redelijk af. Heb een ritme in me dag en onderneem ook dingen. Het is fijn dat mensen langs komen en langzaam aan begin ik weer wat activiteiten op te pakken.
Ook de minder leuke dingen zoals regeldingen moeten gedaan worden. Dat schuif ik nog wel een vooruit maar dat gaat ook wel goed komen. Tussendoor is die emoachtbaan nog steeds aanwezig en kan het ineens binnenkomen. Ik laat dat maar zo want veel kan ik er helaas niet aan doen. Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden, kaartjes, appjes en bezoekjes. Dat maakt het gemis iets zachter.
Groetjes Yvonne

Hallo Alle
Vandaag zit ik alleen thuis. Het is heel dubbel maar het voelt goed al ben ik nu intens moe.
Het ging langzaam achteruit met Geert maar in ons beide optiek ging het matig. Geert genoot nog van de kleine dingen en daar trok hij zich aan op. Maandag is de huisarts weer langs geweest en die zag ook dat het achteruit ging en we hadden afgesproken dat zij de scanarts zou benaderen. In de ochtend zijn we nog naar de begraafplaats geweest. We gaan het bloemstuk van Geert bij zijn vader leggen. Ik heb geen gevoel bij een begraafplaats daardoor wist ik niet waar hij lag. Maar ons trouwboeket hebben we ook bij Gerrit neergeled en dat gaan we met dit stuk ook doen. De cirkel is dan rond. Dinsdagochtend is de begrafenisondernemer nog langs geweest en hebben we de kaart uitgezocht van wat we wilde. Deze kwam bij ons beide wel binnen. Het wordt dan zo echt. Maar wel mooi. Geert weet hoe zijn viering gaat lopen en heeft alle stukjes al gehoord en dat was voor hem belangrijk en intens. Maar hij vond het mooi. In de middag nog vrienden op bezoek gehad en in de avond heeft hij verbaal meegedaan bij het plakken van de kaarsen van het Vredeslicht. Daar zaten wel tussenpozen in omdat hij moe was en sliep. Maar dat was niet raar. Het was eigenlijk wel een intense dag voor hem.
Eten en drinken ging steeds slechter en in de avond kwam ik er achter dat hij bloed bij de onlasting had zitten. Dit voelde voor mij niet goed en dat heb ik bij Geert ook uitgesproken dat ik me daar zorgen om maakte maar we wisten eigenlijk beide wel dat we daar niets aan konden doen.
In de avond ons ritueel van naar bed gaan uit gevoerd en ik zou weer achter hem aan naar boven lopen omdat hij boven wilde slapen. Nou daar zijn we niet meer gekomen. Geert stond van de wc op en was even niet alert maar ik kon hem wel weer terug krijgen. Hij wilde zitten dat dan ook maar op de wc gedaan. Ik dacht eerst dat hij aan het flauwvallen was maar hij had geen symptomen (bleek, misselijk, duizelig, zweten ed) ervan. Ik heb de rolstoel gehaald en zo heb ik hem bij het bed in de woonkamer gekregen. Net voor de transfer viel hij weer bijna weg met zijn alertheid maar ook hier kreeg ik hem terug. Samen de transfer gemaakt met duidelijke instuctie en zo heb ik hem in bed gelegd en nadat ik hem goed heb gelegd heeft hij zo echt 5 tot 6 uur gelegen. Regaeerde alleen met mompelen op mijn vragen en zat heel hoorbaar en diep te ademen maar wel regelmatig. De bank werd deze nacht mijn bed en nadat ik de huisartsenpost gebeld had omdat ik toch twijfelde hoe lang dit kon duren en of ik de familie moeste bellen heeft de arts en ik besloten dat vannacht niet te doen maar morgen vroeg. Deze nacht half geslapen en half alert alles gehoord. Tegen 5 a 6 uur in de ochtend de stoma geledigd en toen kwam bij Geert pas het besef dat hij onder lag. Hij heeft er helemaal niets van meegekregen. Samen besloten om deze dag (woensdag) de familie te laten komen en donderdag de vrienden zodat ze afscheid konden nemen van Geert. Geert vond dat eigenlijk niets maar uiteindelijk heeft hij dit toch als fijn ervaren. In de ochtend heb ik onze huisartsenpraktijk gebeld en aangegevn dat ik vandaag de huisarts wilde spreken en deze stond naar aanleiding van vanacht al ingepland.
Tegen de middag is zij gekomen en het was duidelijk dat het echt niet goed ging met Geert. Geert wilde vandaag ook geen medicijnen meer en heeft alleen nog de pijnstilling genomen. Het was voor Geert moeilijk om een besluit te nemen want eigenlijk wilde hij euthanesie. Echter de scanarts zou woensdag avond pas komen en dan zou het pas maandag of dinsdag de euthansie plaats kunnen vinden. We konden hem dan wel stabiel houden zodat hij niet hoefde te leiden. Of we zouden starten met palliatieve sedatie. Uiteindelijk vroeg de huisarts aan Geert; “wat wil je van binnen nu het liefste” daarop zei hij heel duidelijk : Ik wil slapen het lichaam is op.
In de middag heeft hij morfine gekregen en om 21 uur zoude paliatieve sedatie starten. Geert wilde Hans en Arnoud er heel graag bij hebben en deze heb ik benaderd. Met ieder hebben we mooie momenten gehad en Geert viel tussen door in slaap en was dan weer wakker en wilde dan wat drinken of eten. Samen gelachen en gepraat. Om 21 uur kwam de thuiszorg en hebben ze hun ding gedaan. Geert zou Geert niet zijn geweest dat hij toch anders reageerde want na 2 bolissen van de slaapmedicatie was hij toch nog niet geheel aan het slapen en merkte ze dat ze met hem nog bezig waren. Ik heb hem hierbij gesteund en vastgehouden zodat hij echt kon gaan slapen. Het voelde goed zijn hoofd op mijn arm en dat ik bij hem was. Arnoud is hier nog gebleven zodat ik even 2 uur kon slapen voordat ik de bank weer als mijn bed beschouwde. Geert heeft een rustige nacht gehad en in de ochtend nog even zijn stoma gecontroleerd en toen bewogen zijn armen nog. Ik dacht jongen laat het gaan het is goed zo. Donderdagochtend heeft de buurtzorg ook gemerkt dat Geert nog te veel reageerde en mochten ze de dosis verdubbelen. In de ochtend zijn nog een stel vrienden geweest en rond het middag uur kwam de huisarts langs en samen hebben we gepraat. Geert was in de ochtend wat onregelmatiger gaan ademhalen en wat meer gaan roggelen. Tijdens het gesprek (naar mijn idee heeft Geert het bewust gedaan) toen de huisarts zei dat ze hem even wilde onderzoeken begon Geert in een keer anders te ademen en sperde hij zijn ogen wijd. Ik ben bij hem gaan zitten en hij is zo in mijn armen met zijn muziek overleden. Mijn ventje, mijn manneke heeft de rust gekregen die hij wilde. Na alles wat er in de jaren gebeurd is, is hij verlost van jeuk, pijn, prikken en vooral het zoveel jaren ziek zijn. Hij heeft genoten van zijn leven maar dat zal hij echt niet missen.
Zo heb ik een hele tijd bij hem gezeten gepraat hem vastgehouden. Zijn gezicht was al heel snel koud maar zijn lichaam niet en het voelde goed ook al deed het mij zo ontzettend pijn. In de middag de mensen benaderd die ik moest benaderen en Marie gebeld en de rest ieder geinformeerd. Nadat Geert verzorgd was door de begrafenisonderneming heb ik de naaldjes van de infusie verwijderd en de kleren bij Geert aangetrokken. Dat voelde zo goed en nadat in de avond nog wat vrienden zijn geweest was ik alleen met Geert. Playlist stond aan en ik heb van jou mogen genieten en afscheid mogen nemen. Al was het toch al anders als in de middag. Ik ben naar bed gegaan en de volgende dag zijn we samen opgestart.
Naast jou ontbijten maar je was er “niet” meer. Rick (de begrafenisondernemer) zei het heel mooi. Geert zijn huisje is er nog maar Geert is weg. En dat klopt. Het voelde goed dat Geert vandaag weg ging en dat is uiteindeijk rond 16 uur gebeurd. In de ochtend wat telefoontjes gekregen en is Jet gekomen en samen hebben we gepraat gelachen gehuild en Geert geholpen om in de kist te leggen.
Wat ik al vaker deze twee dagen gezegd en geschreven heb het is goed zo al voelt het nog zo onwerkelijk en mis ik hem ontzettend. Dit zal nog wel even duren en we gaan het zien hoe ik er mee gaan dealen. Maar fijn met de mensen om me heen en samen kom ik er wel dat wordt dan maar gewoon mijn Motto.
Geert las nog vaak mijn stukjes na of haalde er later de taalfouten van mij eruit 🙂 ik zal deze nog maar even goed doorlezen en ja jullie weten het als het er niet goed staat dan moeten jullie daar maar mee dealen 🙂
Liefs Yvonne

We zijn 2 weken verder en er is veel gebeurd. Mooie en confronterende momenten.
Geert gaat achteruit. Dat is te merken in het niet meer warm eten, slechter bewegen en meer moeten doseren. Daarom de bezoekerskring kleiner gemaakt en op afspraak zodat we het iets meer kunnen controleren en hopen dat dit werkt voor Geert. Samen gekeken wat willen we nog. Uieindelijk vorige weekend de knoop door gehakt om de huisarts te beanderen om een en ander in actie te gaan zetten. Afgelopen woensdag is een “nieuwe” huisarts bij ons langs geweest en hebben we een goed gesprek gehad. Er zullen er nog een paar volgen. Onze oude huisarts is tijdelijk niet werkzaam vandaar dat we nu een nieuwe hebben. Tijdens dit gesprek ook een doorslaper gekregen omdat de afgelopen 3 weken geert snacht vaak wakker licht. Inslapen is geen probleem maar het doorslapen wel. Hier is het nog even een balans in vinden van een hele of halve tablet innemen. Daar zijn we nog niet over uit maar Geert heeft nu wel goed geslapen.
Maar de mooie moment geven nog steeds de doorslag. De fijne gesprekken met de mensen die komen en vandaag dan het planten van een Vredesboom bij Scouting Nederland. Iets waar Geert graag bij wilde zijn maar waar we afgelopen week niet wisten of dat zou lukken.
Vanochtend voelde Geert zich redelijk en we hebben alles klaar gemaakt zodat we klaar stonden toen Bjorn, Naomi en Edwin ons kwamen ophalen. Alles ingepakt en op weg. In een mooi gebouw kwamen we aan en ging men na de koffie over tot actie zodat we alles konden klaar maken. Ik had de shop uitgestald en na een ontvangst binnen zijn we naar buiten gegaan om de boom te onthullen. Leuk was het dat de familie van Piet Deckers er ook waren. Geert heeft er van genoten en na een gezellig samen zijn, zijn we weer terug gereden naar huis. Thuis was het kaarsje uit en heeft hij eerst 2 uur geslapen maar dat mag de pret niet drukken. Dit toch nog even meegemaakt.
Aankomende week staan er weer wat gesprekken gepland en dan ook de laatste keer controle in het Radboud. Voelt raar dat je naar 51 jaar klaar bent hier. Maar het is goed zo.
Wij gaan door met genieten van kleine dingen en wennen aan het idee dat komen gaat.

Groetjes Geert en Yvonne

Afgelopen week merk ik dat ik toch wel inlever. Vooral met lopen en coditie. Maandag samen met Arnoud en Yvonne naar Uitgelicht in het openluchtmuseum geweest. Voor het eerst me toegegeven om met de rolstoel te gaan. Was wel een overgave maar achteraf wel de beste keuze. Weer een stapje achteruit! Nu ook een glucose meter op de arm gekregen zodat ik niet meer 4 keer daags me hoef te prikken, ook wel weer fijn. De vingertopjes werdn n.l. zeer gevoelig. Nu nog de suiker onder controle krijgen, maar daar ben ik met de dialbetsverpleegkundige mee bezig. Het eten gaat niet echt goed, blijkt dat ik een schimmelinfectie in de mond en slokdarm heb waar ik nu een drankje vvor met nemen 4 keer per dag. Hopen dat dit gaat helpen. Al met al, langzaam gaat het iets minder maar de mooie momenten wegen nog het eest per dag.

groet Yvone en Geert

We hebben een goede week achter de rug. Geert voelt zich beter wat ook mentaal te merken is. Hij staat er iets positiever in. Het wandelrondje wordt steeds met een straat uitgebreid en we hebben zelfs een bospad gewandeld. dus dat voelt goed. We genieten van leuke dingen en de laserbrander al goed uit geprobeerd. Keuzes maken van wat we wel en niet doen hoort daar ook bij. Deze week ook echt beslotend dat Geert niet naar de Joti gaat in Sittard. 6 uur bezig zijn tot laat dat gaat hem niet meer worden.
Deze week ook gesprek met Rob nefrloog gehad en bloed was redelijk stabiel behalve de bloedsuikers en het vocht. Daar is geen pijl op te trekken. Vrijdag heeft Manon verpleegkundig specialist nog gebeld en met Geert gesproken wat er gebeurd is en waar we staan. Dit was een fijn gesperk.
Vrijdag kreeg Geert ook wat keelpijn en wat aan het snotteren. Denken dat hij wwat grieperig is want zaterdag en zondag waren ook niet de beste dagen, het koste hem wat meer moeite allemaal. We hopen dat dit snel beter wordt en we gaan het zien. Al met al positieve instelling 🙂

Groetjes Geert en Yvonne

Geert is nu een week thuis. Deze week hebben we gemerkt dat het wezenlijk van belang is dat elke activiteit of dat fysiek of passief is afgewisseld wordt met rusten.
Het bed in de huiskamer is dan ook echt wel een uitkomst. In het begin was dit voor Geert een stap omdat hij gewoon weet dat het bed later weg gaat als hij. Voor mij als Geert ligt te slapen in diepe rust en hij niet wakker wordt als ik gewoon in de kamer bezig bent dat dit ook wel confroterend overkomt. Langszaam begin ik daar aan te wennen maar afhankelijk van mijn dag komt het wel binnen.
Maar ook kunnen genieten van leuke dingen. Van lopen in huis tot een blok van 2 straten en het laatste de groenstrook meenemen. Bij de Fysio geweest en besloten om eerst thuis te oefenen om dat fysio echt te belasten is. Wat materiaal meegekregen en als Geert de energie heeft doet hij iets. De lasermachine uitgeprobeerd en al doende leert men en is ook echt leuk speeltje. Nu mag Yvonne het nog gaan snappen :).
We hadden in het ziekenhuis gepland dat we 2 bezoekmomenten op een dag zouden plannen. Maar we zijn deze week er achter gekomen dat dit niet werkt. Het is zeker gezellig alleen echt tijd voor mekaar hebben we dan eigenlijk niet want na het bezoek is Geert vaak heel moe en slaapt dan veel. Vandaar dat we 1 bezoek moment plannen. We gaan gewoon kijken hoe het aankomende week gaat lopen.
Nog een gepland bezoekje aan het radboud gehad voor lab en daar hebben we vandaag de Nefroloog over gesproken. Wederom was het bloed weer niet goed, dat hadden wij wel verwacht. Dus weer mediactie wijzigingen gekregen en pillen die niet echt meer van belang zij (cholesterol) er ook uit gelaten zodat hij niet zo veel hoeft te slikken. De insuline is weer bijgesteld omdat deze toch wat te hoog werd. We gaan het deze week zien.
Geert krijgt een ritme in het eten en drinken al merken we dat het eten en drinken toch wel een ding blijft. Ook dat is plannen en kleine beetjes eten.
Al met al merken we dus dat het achteruit gegaan is maar we proberen we wel gewoon te genieten van de mooie momenten en die maken we nog steeds mee 🙂

Groetjes Geert en Yvonne

Vandaag was het dan toch echt dat Geert naar huis mag. Er was gevraagd of hij om 11 uur van de kamer afkon. Daar had hij zich op ingesteld echter vandaag had hij een slechte start. Toen ik bij hem kwam was hij dood moe. Zat op de bedrand bij te komen. Had nog niet gegeten. De spullen had hij wel bij elkaar gepakt.
Geert weer eerst even terug in bed gepraat en laten ontbijten. Omdat het vannochtend met het spuiten verkeerd was gegaan moest hij een uur wachten met eten. Al met al zaten we tegen kwart over 12 in de auto.
Thuis is Geer op de bank gaan liggen en heeft hij zeker een uur geslapen. Tegen half twee iets gegeten en in de loop van de middag is Richard langs gekomen en hebben de mannen samen naar het laserapparaat gekeken. We zijn weer een stap verder hij maakt verbinding met de pc alleen hebben we even file vorming bij het starten van de machine. Iets doen we fout. Maar daar gaan we achter komen.
Besloten te vieren dat we uit het ziekenhuis zijn en samen met een vriendin even chinees bij ons thuis gegeten en gezellig bijgekletst. De dames dan. Geert is na het eten op de bank gaan liggen.
Tijdens het opruimen van de spullen ook Geert zijn bril terug gevonden. Echt 2 keer de rugzak op zijn kop gehad en hij is er niet uitgevallen. Hij zat dan ook verstop in het zijvak waar wij normaal onze drinkflessen in stop. Gelijk maar de afdeling gebeld. Deze was blij dat hij terecht was en anders was het op hun aansprakelijkheids verzekering terecht gekomen.
Al mel al blij dat hij thuis is en morgen komt ergens het bed. Ik had een mail moeten krijgen maar zal maar bellen want ik denk dat deze fout gegaan is. De huiskamer zal dan iets verbouwd moeten worden maar dat is maar zo.
Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen.
Liefs Geert en Yvonne

Even een samenvatting van de afgelopen 3 dagen. Geert had in zijn gedachten maandag een stukje geschreven en gisteren zijn we er gewoon niet aan toe gekomen.
Maar we gaan de goede kant uit. Morgen mag Geert met ontslag. Gisteren en vandaag met de fysiotherapie gelopen en vandaag heeft hij ook trap gelopen. Dat is wel vermoeiend maar lukt wel. Morgen wordt nog nagevraagd wat zijn grens van de polsmag zijn om te kunnen bewegen. Zo kan hij dit met Sigrid weer het fysio opppakken om toch wat meer spierkracht te krijgen. Dat heeft hij deze opname ook wel wat ingeleverd.
Presnison is met een hoge dosis gestart om te zorgen dat de tumor koorts laag blijft. Hier gaat het lichaam wel reageren met een hoge suiker dus Geert is aan het spelen met het spuiten van insuline en dat zal wel nog verder gecontroleerd worden.
Vandaag hebben we ook een gesprek gehad met het palliatief team. Dit was een fijn gesprek waar we samen gesproken hebben over wat de mogelijkheden zijn en wat we gedaan hadden en eigenlijk was ze zelf verbaasd dat we al zo veel dingen geregeld hadden. Al met al een fijn gesprek waar we ook weer wat tips hebben gekregen om over na te denken.
De Nefroloog is ook langs geweest en heeft met Geert gepraat over het naar huis gaan en hoe hij het voor zich ziet. Ook hier kwam naar voren dat comfort het belangrijkste is en met het oog dat hij niet tot het uiterste moet gaan, ga ik kijken of we morgen een bed en een rolstoel kunnen halen zodat deze vrijdag geleverd kunnen worden. Nu nog niet voor het slapen maar voor het rusten over de dag. De rolstoel is voor de echt lange stukken als we wat willen doen.
Vandaag zagen we ook de bloeduitslagen en de tumormakers zijn weer gedaald. Dat vinden wij postief omdat we dan weten dat de behandeling aan de lever gewerkt heeft en dat wat er bij komt gewoon pech is.
We gaan het zien hoe het gaat lopen. Ik heb met mijn werk geregeld dat ik zorgverlof heb en blijf op dit moment thuis. Ik kan ook even niet werken dat voelt voor mij gewoon niet goed.
Blij dat het morgen voor deze opname klaar is :).

Groetje Geert en Yvonne

Het gaat de goede kant uit. Geert had in de ochtend de bekende klachten maar niet zo heftig als de afgelopen 2 dagen. De pols bleef nu ook lager en piekte bij beweging in de ochtend naar de 130. Dus dat is zeker beter.
Ik ben na de formule 1 naar Geert gegaan en zat hij in de stoel en na het eten hebben we een rondje gelopen op de afdeling. Bij de koffie even gestopt om wat te drinken en te snoepen :). Daarna door. In de gang hangen allemaal van de ritmeschermen en de kastjes maken daar connectie mee. Zo konden we zien dat in het begin de pols ronde de 105 was en na dat het rondje eindigde was deze net onder de honderd. Vandaag zijn er ook nieuwe medicatie gestart en alles bij elkaar schijnt het ook iets te doen. Dit geeft weer een wat positief gevoel en gaan we morgen kijken wat de impact van deze dag op morgen is en wat de uitslagen van het bloed morgen zijn.
Al met al beide blij.

Groetjes Geert en Yvonne

Vandaag is het een redelijke dag voor Geert. Laten we zo zeggen het is niet beter als gisteren maar ook niet slechter vandaar de titel stabiel.
De ochtend begon niet fijn voor Geert met koorts en weer een rilling en hoge pols. We hebben elkaar nog telefonische gesproken toen en het was ook aan te horen dat het niet goed ging. Twee uur later hebben we even beeld bellen gedaan en zat hij weer in bed rechtop met een goede blik. Medicatie heeft zijn werk gedaan en we beginnen bijna te wennen aan het feit dat dit het ochtendgebeuren is.
Gedurende de dag is de hartslag in rust tussen de 105 en 140 in. Maar zodra hij gaat bewegen (zich wassen of naar het toilet (10 meter lopen)) dan vliegt de pols naar 180 of zelfs >200. Hierdoor heeft hij zich voor de helft aan de kraan gewassen en de andere helft op bed. Hierna is hij dan wel total loss en moet hij eerst bijkomen.
Ze zijn met medicatie gestart zodat ze proberen de hartsslag te verlagen. Wat we begrijpen van de vp kan dit in een keer gebeuren maar dan kans bestaat ook dat het niet gebeurd. Het is dus even afwachten.
In de loop van de dag heeft Geert ook in de stoel gezeten en dat geeft wel even verlichting maar is ook vermoeiend.
Al met al zijn we blij dat het stabiel is maar vragen we ons ook af hoe het verder gaat lopen en wat we willen. Dit ook naar elkaar uitgesproken. Het doet beide wat met ons maar begreipen doen we elkaar wel.
Vanacht heb ik goed geslapen alleen de emo achtbaan is weer even gestart. Met vrienden gesproken en beeldbellen gedaan samen met Geert :). Op naar morgen en dan kijken we wel weer verder waar we staan.

Groetjes Yvonne