Het is nu 2,5 maand gelden dat Geert aan zijn laatste reis begonnen is en mijn achtbaan van het “anders” leven begonnen is. Ik kijk terug op een mooi afscheid die we samen in elkaar gezet hebben met ondersteuning van Brechje Jeuken en Rick van de Ven & Duijf uitvaarondernemer. Het is gegaan hoe wij het wilden en dat is mooi. Een dezer dagen komt het as ook naar huis en dan kan ik weer wat afronden.
Zo ben ik deze maanden door gekomen. In eerste instantie wilde ik niets afronden en dat kon ook want de Feestdagen stonden voor de deur dus wordt je meegetrokken in deze sfeer. Kreeg geregeld de vraag heb je zin in Kerst en eigenlijk was dat wel. Ik wilde de Kerstboom zetten en dat heb ik ook gedaan. Waar ik in eerste instantie dacht waar het moelijk zou worden ( bij het plaatsen van de lampjes, dat deed Geert altijd) had ik nergens last van. Echter toen hij af was, dat was het moment dat de emoachtbaan langs kwam. Even vraag wat vind jij. Ik heb het hardop gedaan. Maar fysiek antwoord krijg ik niet meer. Je bent niet alleen maar voelde me op dat moment wel eenzaam.
Zo heb ik meerdere momenten wel gehad dat ik even op mezelf werd gegooid en dat het mega binnen kwam. Das natuurlijk niet raar maar wel moelijk.
Tussendoor krijg je brieven en mails van instantie om zaken te regelen en waar het bij de een heel soepel en snel gaat gaat het bij de ander juist zeer moeizaam en traag en vragen ze om een handtekening van je partner. Nou euhhm dat wordt lastig. Maar nu kan ik zeggen dat ik toch echt bijna alles afgerond heb. Wat volgens mij echt wel bij elke organisatie is dat als je aangeeft dat je belt omdat iemand overleden is je niet in een wachtrij komt te staan maar vrij snel iemand aan de lijn krijgt. Dat is prettig.
Omdat deze maand ook in het teken staat dat andere meer vrij zijn was het toch anders. Op 6 januari dacht ik eigenlijk oke dit is het dan. Ieder was naar het werk en dit is het. Ik heb een dagritme en slaap eigenlijk best goed. Alleen heb ik het idee dat het inslapen wat langer duurt waar ik normaal binnen een kwartier sliep duurt het nu ongeveer 3 kwartier. Waarom? Misschien omdat je de bekende geluiden niet hoort en dat je toch veel aan het denken bent. Je mist gewoon iemand en zeker als je naast je een lege plek heb.
Kom echt de dagen door en plan tussen de verplichten activiteiten ook leuke dingen met familie en vrienden. Dat is fijn en voelt ook goed en de ene keer is het seriues en de andere keer lachen we ons rot. Ieder daar alvast bedankt 🙂
Vanaf dat ik me ziekgemeld heb ook bezoekjes aan de bedrijfarst gehad en deze zijn tijdens het zorgverlof ook door gegaan. Met hem ook afgesproken dat ik vanaf morgen weer langszaam wat uren ga werken. Heb er eigenlijk geen zin in maar denk wel dat het goed is om weer iets te gaan doen. Iemand vroeg aan mij waarom heb je geen zin. Dat kon ik op dat moment niet verwoorden maar deze vraag heeft me wel bezig gehouden. Ik denk ook dat het is dat ik het gevoel heb dat als ik ga werken dan alles weer verder gaat en ik verder van Geert kom te staan. Vind dat even lastig hoe ik dat moet omschrijven maar je wordt meegenmen in het normale leven en dat is goed maar ergens vind ik dat ook heel lastig.
We gaan het wel zien hoe het gaat en uiteindelijk kom ik er wel. Geert is gewoon altjd bij me.
Groetjes Yvonne