Zijn laatste reis!

Hallo Alle
Vandaag zit ik alleen thuis. Het is heel dubbel maar het voelt goed al ben ik nu intens moe.
Het ging langzaam achteruit met Geert maar in ons beide optiek ging het matig. Geert genoot nog van de kleine dingen en daar trok hij zich aan op. Maandag is de huisarts weer langs geweest en die zag ook dat het achteruit ging en we hadden afgesproken dat zij de scanarts zou benaderen. In de ochtend zijn we nog naar de begraafplaats geweest. We gaan het bloemstuk van Geert bij zijn vader leggen. Ik heb geen gevoel bij een begraafplaats daardoor wist ik niet waar hij lag. Maar ons trouwboeket hebben we ook bij Gerrit neergeled en dat gaan we met dit stuk ook doen. De cirkel is dan rond. Dinsdagochtend is de begrafenisondernemer nog langs geweest en hebben we de kaart uitgezocht van wat we wilde. Deze kwam bij ons beide wel binnen. Het wordt dan zo echt. Maar wel mooi. Geert weet hoe zijn viering gaat lopen en heeft alle stukjes al gehoord en dat was voor hem belangrijk en intens. Maar hij vond het mooi. In de middag nog vrienden op bezoek gehad en in de avond heeft hij verbaal meegedaan bij het plakken van de kaarsen van het Vredeslicht. Daar zaten wel tussenpozen in omdat hij moe was en sliep. Maar dat was niet raar. Het was eigenlijk wel een intense dag voor hem.
Eten en drinken ging steeds slechter en in de avond kwam ik er achter dat hij bloed bij de onlasting had zitten. Dit voelde voor mij niet goed en dat heb ik bij Geert ook uitgesproken dat ik me daar zorgen om maakte maar we wisten eigenlijk beide wel dat we daar niets aan konden doen.
In de avond ons ritueel van naar bed gaan uit gevoerd en ik zou weer achter hem aan naar boven lopen omdat hij boven wilde slapen. Nou daar zijn we niet meer gekomen. Geert stond van de wc op en was even niet alert maar ik kon hem wel weer terug krijgen. Hij wilde zitten dat dan ook maar op de wc gedaan. Ik dacht eerst dat hij aan het flauwvallen was maar hij had geen symptomen (bleek, misselijk, duizelig, zweten ed) ervan. Ik heb de rolstoel gehaald en zo heb ik hem bij het bed in de woonkamer gekregen. Net voor de transfer viel hij weer bijna weg met zijn alertheid maar ook hier kreeg ik hem terug. Samen de transfer gemaakt met duidelijke instuctie en zo heb ik hem in bed gelegd en nadat ik hem goed heb gelegd heeft hij zo echt 5 tot 6 uur gelegen. Regaeerde alleen met mompelen op mijn vragen en zat heel hoorbaar en diep te ademen maar wel regelmatig. De bank werd deze nacht mijn bed en nadat ik de huisartsenpost gebeld had omdat ik toch twijfelde hoe lang dit kon duren en of ik de familie moeste bellen heeft de arts en ik besloten dat vannacht niet te doen maar morgen vroeg. Deze nacht half geslapen en half alert alles gehoord. Tegen 5 a 6 uur in de ochtend de stoma geledigd en toen kwam bij Geert pas het besef dat hij onder lag. Hij heeft er helemaal niets van meegekregen. Samen besloten om deze dag (woensdag) de familie te laten komen en donderdag de vrienden zodat ze afscheid konden nemen van Geert. Geert vond dat eigenlijk niets maar uiteindelijk heeft hij dit toch als fijn ervaren. In de ochtend heb ik onze huisartsenpraktijk gebeld en aangegevn dat ik vandaag de huisarts wilde spreken en deze stond naar aanleiding van vanacht al ingepland.
Tegen de middag is zij gekomen en het was duidelijk dat het echt niet goed ging met Geert. Geert wilde vandaag ook geen medicijnen meer en heeft alleen nog de pijnstilling genomen. Het was voor Geert moeilijk om een besluit te nemen want eigenlijk wilde hij euthanesie. Echter de scanarts zou woensdag avond pas komen en dan zou het pas maandag of dinsdag de euthansie plaats kunnen vinden. We konden hem dan wel stabiel houden zodat hij niet hoefde te leiden. Of we zouden starten met palliatieve sedatie. Uiteindelijk vroeg de huisarts aan Geert; “wat wil je van binnen nu het liefste” daarop zei hij heel duidelijk : Ik wil slapen het lichaam is op.
In de middag heeft hij morfine gekregen en om 21 uur zoude paliatieve sedatie starten. Geert wilde Hans en Arnoud er heel graag bij hebben en deze heb ik benaderd. Met ieder hebben we mooie momenten gehad en Geert viel tussen door in slaap en was dan weer wakker en wilde dan wat drinken of eten. Samen gelachen en gepraat. Om 21 uur kwam de thuiszorg en hebben ze hun ding gedaan. Geert zou Geert niet zijn geweest dat hij toch anders reageerde want na 2 bolissen van de slaapmedicatie was hij toch nog niet geheel aan het slapen en merkte ze dat ze met hem nog bezig waren. Ik heb hem hierbij gesteund en vastgehouden zodat hij echt kon gaan slapen. Het voelde goed zijn hoofd op mijn arm en dat ik bij hem was. Arnoud is hier nog gebleven zodat ik even 2 uur kon slapen voordat ik de bank weer als mijn bed beschouwde. Geert heeft een rustige nacht gehad en in de ochtend nog even zijn stoma gecontroleerd en toen bewogen zijn armen nog. Ik dacht jongen laat het gaan het is goed zo. Donderdagochtend heeft de buurtzorg ook gemerkt dat Geert nog te veel reageerde en mochten ze de dosis verdubbelen. In de ochtend zijn nog een stel vrienden geweest en rond het middag uur kwam de huisarts langs en samen hebben we gepraat. Geert was in de ochtend wat onregelmatiger gaan ademhalen en wat meer gaan roggelen. Tijdens het gesprek (naar mijn idee heeft Geert het bewust gedaan) toen de huisarts zei dat ze hem even wilde onderzoeken begon Geert in een keer anders te ademen en sperde hij zijn ogen wijd. Ik ben bij hem gaan zitten en hij is zo in mijn armen met zijn muziek overleden. Mijn ventje, mijn manneke heeft de rust gekregen die hij wilde. Na alles wat er in de jaren gebeurd is, is hij verlost van jeuk, pijn, prikken en vooral het zoveel jaren ziek zijn. Hij heeft genoten van zijn leven maar dat zal hij echt niet missen.
Zo heb ik een hele tijd bij hem gezeten gepraat hem vastgehouden. Zijn gezicht was al heel snel koud maar zijn lichaam niet en het voelde goed ook al deed het mij zo ontzettend pijn. In de middag de mensen benaderd die ik moest benaderen en Marie gebeld en de rest ieder geinformeerd. Nadat Geert verzorgd was door de begrafenisonderneming heb ik de naaldjes van de infusie verwijderd en de kleren bij Geert aangetrokken. Dat voelde zo goed en nadat in de avond nog wat vrienden zijn geweest was ik alleen met Geert. Playlist stond aan en ik heb van jou mogen genieten en afscheid mogen nemen. Al was het toch al anders als in de middag. Ik ben naar bed gegaan en de volgende dag zijn we samen opgestart.
Naast jou ontbijten maar je was er “niet” meer. Rick (de begrafenisondernemer) zei het heel mooi. Geert zijn huisje is er nog maar Geert is weg. En dat klopt. Het voelde goed dat Geert vandaag weg ging en dat is uiteindeijk rond 16 uur gebeurd. In de ochtend wat telefoontjes gekregen en is Jet gekomen en samen hebben we gepraat gelachen gehuild en Geert geholpen om in de kist te leggen.
Wat ik al vaker deze twee dagen gezegd en geschreven heb het is goed zo al voelt het nog zo onwerkelijk en mis ik hem ontzettend. Dit zal nog wel even duren en we gaan het zien hoe ik er mee gaan dealen. Maar fijn met de mensen om me heen en samen kom ik er wel dat wordt dan maar gewoon mijn Motto.
Geert las nog vaak mijn stukjes na of haalde er later de taalfouten van mij eruit 🙂 ik zal deze nog maar even goed doorlezen en ja jullie weten het als het er niet goed staat dan moeten jullie daar maar mee dealen 🙂
Liefs Yvonne