Begin van de week heeft Geert de chemo gehad en heeft hij ook extra calcium gekregen omdat dit te laag was. Tevens medicatie aangepast zodat dit niet meer voor zou komen. Dit was ook de inschatting van de arts.
Dinsdag en woensdag ging het redelijk en we hadden echt zin om een paar dagen met Pinksteren weg te gaan. Alleen liep het even wat anders. Donderdag voelde Geert zich niet lekker. Erg moe en niet fit. We zijn wel naar de verjaardag van Petra gegaan en na de lunches zijn we toch vertrokken. De hele dag heeft het wat gekwakkeld en hebben we rustig aan gedaan. De tent hadden we vlak voor de regen staan en de inboedel kunnen we ook als het regen :).
In de avond weer een campingmaaltijd gemaakt en samen zaten we te genieten van het Campingleven. Na een matige nacht ging het in de ochtend wel beter dus hadden we beide het gevoel het komt goed. Echter bij het wandelen van vandaag was het minder en ging het erg traag. Wel een leuke ronde gelopen echter met veel pauzes. Wel super genoten van de omgeving maar hij voelt zich niet fit. In de avond was hij zo kortademig dat we beide besloten hebben om vandaag 18-5 toch met de artsen te gaan overleggen. Zeker toen in de ochtend de stoma ontsteken en bebloed leek te zijn.
Na overleg met Nefroloog en oncoloog zijn we op naar Nijmegen gereden. Eenmaal op de SEH bleek dat het calcium nog lager was als afgelopen maandag 0.79 en een HB van 5. Dus de algehele malaise was eigenlijk wel te verklaren. Het aantasten van de stoma kan goed door de chemo komen want dat is natuurlijk ook een slijmvlies en daar hebben we eigenlijk helemaal niet aan gedacht. We hadden nog even de hoop dat na een shot calcium en 2 zakjes bloed dat hij weer mee mocht echter was het calcium na het eerste shot nog te laag en is het het meest verstandige om daar te blijven. Niet leuk, maar het is niet anders. De verwachting dat hij morgen naar huis mag is nul. Vandaar dat ik besloten heb om terug naar de camping te rijden en morgen wel met Jo en Petra te fietsen. Ik ga dan maandag naar huis. Geert kijkt morgen de formule 1. Het ritje naar huis was wel even confronteren en kwam wel even binnen maar op de camping even met de buurtjes gepraat en bij gezeten en nu dan even het blogje schrijven. Had al verwacht dat het niet kon omdat we geen wifi meer hadden maar het lukt.
Dus we gaan genieten op een andere manier en hopen dat dit weer snel over is en men weet waar het Calcium is. Dat is nu het motto zoek de calcium 🙂
Groetjes Yvonne