Week 3
Zaterdag 11 augustus
Vandaag hebben we rustig aan gedaan. We hebben wat uitgeslapen en van een lekker ontbijtje genoten. Deze was inderdaad luxe. Er lag vis, kaviaar, verschillende soorten gedroogde vruchten en muesli en dergelijke, koekjes en verschillende soorten crackers en natuurlijk de standaard ontbijtspullen. Na het ontbijt zijn we nog gaan zoeken naar de cache. Maar goed lezen doet wonderen. We hadden namelijk een vraag voor de helft opgelost waardoor we een verkeerde coördinaat hadden. Terug naar het dorp en snel het foutje opgelost. We zijn doorgereden naar het plaatsje Bolungarvik en naar de top Bolafjall. Hier was een Nato radar zichtbaar en een schitterend uitzicht op het dal en de weg waar we net omhoog waren gereden. Het waaide hier ook flink. Na de top zijn we naar het eind van het dal, de baai Skálavik gereden, waar we aan het strand nog wat rondgereden hebben en in de auto geluncht hebben. Het weer werd trouwens steeds beter. De wind was gaan liggen en het zonnetje scheen lekker. We zijn met z’n allen gaan golfen. Bij de tweede baan (bij Isafjordur) konden we met allemaal de baan op. We hebben al gemerkt dat de golfwereld hier niet zo strikt is als in Nederland. Dit had namelijk in Nederland niet zo maar gemogen. Wij hebben echt genoten van ongeveer 3,5 uur golfen. Wij (Linda, Geert en Yvonne) deden best of 3 tegen Marco. We zijn tot hole 7 gekomen en Marco heeft uiteindelijk gewonnen. Echter wij hebben ook een paar goede slagen gemaakt. Om half zeven kwam de eigenaar aangeven dat hij het clubhuis wilde sluiten, dus zijn we gestopt. Aangezien we nu al halverwege de locatie van de cache waren zijn we deze meteen gaan loggen. En ja, nu we hadden hem nu goed en meteen gelogd. Terug naar de stad om een happie te gaan eten. We hebben lekker gegeten in een knus IJslands restaurantje. Ook het toetje was lekker. Hier zijn de toetjes vaak een soort taart met iets te drinken. Toen terug naar het hotel. Daar hebben we nog wat op internet gesurft en zijn we gaan slapen.
Zondag 12 augustus
Weer op de normale tijd opgestaan en van een lekker ontbijt (we zaten nog steeds in het hotel) genoten. Na de laatste dingen gepakt te hebben de auto volgeladen en richting het dorpje Flatery gereden. Hier zijn in 1996 ongeveer 20 mensen overleden doordat een lawine op hun huizen terecht is gekomen. Nu hebben ze daar twee grote wallen geplaatst om dit in de toekomst te verkomen en de lawine voor het dorp af te buigen. Het was een klein visserdorpje wat echt vlak onder aan de berg lag. Het weer was vandaag trouwens niet mooi en voor het eerst sinds ons verblijf in IJsland zou het ook de hele dag slecht blijven. Jammer natuurlijk, maar het geeft ook aan hoeveel geluk we deze vakantie hebben met het weer. We zijn begonnen met regen en we hebben dat de gehele dag gehouden. Rijden op een gravelweg wordt dan een iets groter uitdaging. Het wordt dan wat gladder. De auto wordt er ook niet schoner op. Met stof ook niet, maar dan kan het er nog van af geblazen worden. Dat is nu niet het geval meer. Weer terug op de route zijn we naar het dorpje P(th)ingeyri. Hier was in een kaffehus een Rubik’s cube. Deze cube was een onderdeel van een cache. Bij het drinken van koffie en thee hebben we geprobeerd de cache op te lossen maar das niet gelukt. We zijn verder op pad gegaan en kwamen langs de waterval Dynjandi. Deze zijn we geheel naar boven gelopen en hebben we een earthcache opgelost. Van hier uit zijn we naar het plaatsje Breidavik gereden. Hier hadden we een hotel, maar echt heel basic. De kamers waren klein. Er was een stapelbed met niet echt denderende matrassen en dan net nog ruimte om met 1 persoon te kunnen staan. De sanitaire ruimtes waren echter goed. De spullen hebben we naar de kamer gebracht en we zijn meteen doorgereden naar de Látrabjarg. Dé vogelrots van IJsland. Hoewel het weer nog steeds erg slecht was, verwachtten dat het snel donker zou worden. Daarom hebben we besloten toch eerst naar de rots te gaan. We waren geheel gekleed in een regenpak en Geert en Marco hadden hun fototoestel ook een plastic regenpakje bezorgd. Het was er nu niet druk, maar wel schitterend om het allemaal te zien. De papegaaiduikers zitten hier op een halve meter afstand. Dan kun je wel mooie plaatjes maken. Zelfs in de regen. We hebben zelfs zeehonden gezien in het water onderaan de rots. (misschien zeeleeuwen, maar het was te ver weg om dat onderscheid te maken). Terug naar het hotel, gegeten en ’s avonds in de bar nog gelezen, op internet gekeken en met een scheef oog de afsluiting van de Olympische spelen gezien.
Maandag 13 augustus
Om 8 zaten we aan het ontbijt omdat we vandaag op tijd bij de boot moesten zijn. Om negen zaten we in de auto, voor de eerste 40 kilometer gravel van slechte kwaliteit. Gelukkig regende het niet meer en was het helderder dan gisteren. De plassen waren er niet minder om. De heren waren echter wel blij want dan konden ze wel weer mooie foto’s maken. Tegen elf uur kwamen we aan bij het ticketstation van de ferry. In eerste instantie hadden we niet gedacht dat daar de boot zou aanleggen, het was namelijk niet echt een haven, meer een aanlegsteiger, maar dat was dus wel zo. Omdat we na het inchecken nog tijd genoeg hadden, zijn we eerst naar het 6 km verder liggende tankstation gereden om de auto vol te tanken en de auto te wassen. Deze was namelijk zo vettig geworden dat we niet meer fatsoenlijk de spullen uit de auto konden halen zonder dat we zelf vies werden. We gingen op de veerboot Baldur. Dit was vroeger de Oost-Vlieland die tussen Harlingen en Vlieland heeft gevaren. Op de boot hebben we ons vermaakt met lezen, puzzelen en buiten op het dek kijken naar de eilandjes en vogels. In het cafetaria nog een vette hap gehaald. Halverwege de route heeft de boot een stop gemaakt op het eiland Flatey. Van boven op de boot kun je goed zien wat ze allemaal aan het doen waren en dat het eiland echt heel klein is. Weer op het vasteland hebben we eerst een cache gelogd en hebben we inkopen gedaan. Daarna de route vervolgd naar de hostel. Al snel kwamen we langs de berg Helgafell waar we op konden klimmen. Volgens de legende mochten tijdens de klim niet achterom kijken en niet met elkaar praten. Als we dan boven waren en naar het oosten keken, dan mochten we drie wensen doen. Het is ons gelukt dus de wensen mogen uitkomen J. En weer lag er boven een cache. Weer op weg kwamen we bij lava velden uit waar een mythisch verhaal achter zat over besurkers, boerendochters en moord en trouwplannen. De heren hebben hier geëxperimenteerd met foto’s maken. Bij de hostel aangekomen hebben we ons ingecheckt en kregen we te horen dat we naar een andere dependance moesten waar onze kamers waren. Het was de meest luxe kamers die we deze vakantie gehad hebben. We hadden op onze kamer een eigen badkamer. De keuken zag er nog bijna nieuw uit en het had een gezellig sfeertje. We hebben gekookt en ‘s avonds hebben we in de “huiskamer” ieder ons eigen ding gedaan. Tegen elf uur gingen we naar bed, toen er nog een grote Spaanse groep binnen kwam die nog begon met koken. We hebben er niet veel van gemerkt, want de keuken lag apart van de kamers.
Dinsdag 14 augustus
Na het opstaan wilden we het ontbijt gaan klaarmaken. Echter die grote Spaanse groep had bijna alles in gebruik, dus het was even passen en meten. Na het ontbijt zijn we de auto gaan inladen en op weg naar de volgende locatie. Eerst de berg Kirkjufell. Hier hebben we een earthcache gedaan (en natuurlijk een paar foto’s gemaakt van de meest gefotografeerde berg). De weg vervolgd en nog een aantal punten bezichtigd totdat we bij het natuurpark Snaefellsnes aankwamen waar de Snaefellsjökull het middelpunt van is. Bij Djupalósandur hebben we een wandeling gemaakt naar Dritvik waar we onderweg stenen van beproeving tegenkwamen, onderdelen van een oud scheepswrak en natuurlijk weer veel natuurschoon. Bij Dritvik hebben we ook nog een labyrint bekeken en natuurlijk de erbij gelegen cache gelogd. Geert en Yvonne zaten heel groot te denken Marco en Linda niet. We denken dat de doorsnede van het labyrint ongeveer 5 meter was en niet 50 of 500 J. Van hieruit weer verder de weg vervolgd. We gingen naar het dorpje Arnastapi waar de grote trol Baldur gebouwd was. Na de lunch zijn we naar de basaltzuilen gegaan die we maar even digitaal hebben vastgelegd. Als laatste had dit plaatsje volgens de beschrijving een pittoresk haventje die we maar even aangedaan hebben. We denken dat de vissers aan het werk waren want er lagen maar 3 bootjes in het inderdaad erg mooie haventje.
Weer op de weg 54 zijn we naar een van de oudste houten kerkjes gegaan. Ook daar weer een cache gelicht (ja, de hobby van Yvonne brengt ons naar de leukste plekjes) en het kerkje vastgelegd op foto. De volgende stop was uit de Dominicusgids gehaald. We zouden op een stand in een baaitje de mogelijkheid hebben om zeehonden te kunnen zien. Wij er naar toe. Het eerste stukje hebben we alleen vriend wallie gezien in de verte (welk soort was niet te herkennen). Nadat we een stukje verder doorgelopen waren, zagen we op de zandbanken en in de rotsen een familie zeehonden tegen. Echte dikke, gezonde dieren. Die genoten van de zon en wij genoten (ook in de zon!) van hen. We hebben zeker een uurtje daar gezeten en genoten van alles. Het weer was zalig. Het was vanochtend wat bewolkt maar nu geheel opengetrokken, dus zaten we lekker in het zonnetje, aan de zee, naar de natuur te kijken. Met moeite konden we ons uit dit tafereeltjes lostrekken en zijn we weer in ons autootje gestapt. We gaan op weg naar de Gerduberg waar de langste rij van de basaltzuilen van IJsland staan. Natuurlijk even bezichtigen en een earthcache oplossen. Daarna door naar onze volgende overnachtingsplek. In Borgarnes vinden we het guesthouse. Het is weer helemaal volgeboekt en omdat wij weer met z’n vieren reizen, mogen wij weer in het vier persoonshuisje dat erbij ligt. Dachten we gisteren al dat we het meest luxe hadden gehad, nou, dit is nog mooier. Fijne bedden, een design keuken, mooie badkamer en een eigen terras met uitzicht over het water en de bergen. Genieten. Yvonne begint meteen aan het eten, zodat we een half uurtje later kunnen aanschuiven. Gezellig tafelen en daarna lekker lezen en naar bed.
Woensdag 15 Augustus
Na een zeer luxe ontbijt waar de gastvrouw zelf ook wat dingen gebakken had zijn we weer op weg gegaan. We gaan naar Reykjavik, en dit wordt onze laatste slaapaccommodatie van deze vakantie. We rijden via een binnendoor route vandaag naar onze slaapplaats. Onderweg zien we vaak buizen naast de weg die ons kilometers lange volgen. Als we aan komen bij de warmwater bron van Deilartunga word duidelijk dat deze bronnen de stad Borgarnes (40 Km verder,voorzien van centrale verwarming. Een mooi staaltje van Groen energie gebruik. Een klein stukje verder in Reykholt vinden we de bron van Snorry (IJslandse schrijver, dichter) door warmtebronnen voorzien wordt van een lekker verwarmd zwembad Dan is het tijd om naar de Hraunfossar en de Barnafoss te gaan, twee watervallen achter elkaar staat er in de beschrijving. De Hraunfossar is een waterval waar het water tussen de harde laag en de Lava laag uit de wand de rivier in valt. De Barnfoss is bekend omdat er Twee kinderen zijn verdronken toen ze over de stenen sprongen om aan de over kant te komen. Daarna vervolgen we onze weg over de F550 naar Pingvellir waar we in het begin van de vakantie zijn geweest. Het is een zeer leuke weg (natuurlijk onverhard zoals de F voor het wegnummer al aan geeft). We rijden langs gletsjers en door een soort maanlandschap soms. Onderweg stoppen we om wat te eten en te genieten van het aparte uitzicht. In Pingvellir gaan we nog op zoek naar een cache welke we op de heenweg niet hadden opgepikt. Een leuke wandeling tussen twee rivieren bracht ons naar de cache locatie. Daarna zijn we naar de Jeugdherberg gereden in Reykjavik, waar we ons hebben aangemeld en de slaapspullen alvast hadden klaar gemaakt. Er moest nog gegeten worden en op advies van de dame aan de receptie van de Jeugdherberg moesten we hamburgers gaan eten in de Hamborgarafabrikkan. Het bleek een prachtige locatie te zijn op de begane grond van het hoogste gebouw van Ijsland en recht tegenover het Hufty huis. (het huis waar de koude oorlog op papier werd beëindigd door Regan en Gorbachev). Nog even een paar caches opruimen en daarna zijn we terug gegaan naar de herberg om te slapen.
Donderdag 16 Augustus
De laatste hele dag voor ons in Ijsland. Vanuit de Jeugdherberg rijden we naar Dollan cave, een lava grotje waar Geert en Yvonne natuurlijk een cache weten te vinden. als we deze gelogd hebben gaan we verder naar de Blue Lagoon , waar we lekker gaan badderen in water van zo’n 39 graden Celsius en rijk aan mineralen. na een paar uurtjes gaan we verder naar de brug tussen Amerika en Europa (continentale platen) als we verder gaan komen we bij een Geothermische fabriek “Hitaveita Sudurmesja” waar we in de buurt er van naar een aantal warme bronnen gaan kijken met al de kleuren en geuren. daarna bewonderen we het uitzicht over de Atlantische oceaan bij een vuurtoren. Na een mooie route komen we in het gehucht Krisuvik waar we zeer mooie het zwavelbronnen bekijken. De weg vervolgen we via een schitterende weg door het binnenland terug naar Reykjavik waar we wat eten die avond en alles alvast klaar maken voor morgen. Back home.
Vrijdag 17 augustus
Naar huis. De prachtige vakantie zit er op. We zijn een mooie vakantie rijker in onze gedachte. Alles loopt op rolletjes Auto ingeleverd zonder problemen ingecheckt. Goede rustige vlucht. Daarna weer het hectische leven in Amsterdam ervaren en weer met beide benen op de grond dat, dat in Nederland gewoon is. Met de trein naar Deurne waar Mario ons heeft opgehaald.
Marco en Linda bedankt voor jullie gezelschap.